İletişimin ilk basamağı karşımızdaki kişiye değer vermektir. Hazreti Peygamber evine selam ile girer, karşılaştığı insanlara, çocuklara ve yaşlılara önce selam verir ve hal hatır sorardı. Selam gönülden gönüle muhabbet olur ve akardı.

Bir insanı yargılamadan dinlemek ve anlamaya çalışmak iletişimin en etkili anahtarıdır. Bu anahtarla karşımızdaki kişiye ulaşır ve olaylara onun gözlüğü ile bakar empati kurarız. Empatik iletişim, vicdanımızı harekete geçirir ve karşımızdaki kişiyi sadece anlamakla kalmaz aynı zamanda yardımcı olmaya çalışırız. Zira, Hazreti Peygamber insanları dinliyor, sıkıntılarını gidermek için elinden geleni yapıyor ve bu konuda bizlere yol gösteriyordu.

Hazreti Peygamber, insanlarla konuşurken yüzlerine bakar, konuşma bitinceye kadar yönünü çevirmez ve konuşulanı saygı ile dinlerdi. Konuşurken karşısındaki kişinin sözünü kesmez ve anlamaya çalışırdı. Resulullah’ın aile efradı ile ya da çevresindeki insanlarla ilişkilerine baktığımızda daima empati ile yaklaştığını ve yardımcı olduğunu görmekteyiz.

Birisiyle kontak kurma ile iletişime geçmek farklıdır. İletişim çift yönlüdür.Sağlıklı bir iletişim için ise iki tarafında iletişim kanallarını açması gerekir.

Ailede iletişimi yeniden inşa edebilmek için, aile içi sohbet geleneğinin canlandırılması, fertlerin birbirlerine değiştirmeden anlamaya çalışmaları gerekmektedir. Fakat bu gün ne yazık ki, sohbet geleneğimiz yerini kişisel ilgi alanlarına bıraktı.

İslam toplumlarında aile bireyleri, bir salkımın taneleri gibidir. Bu çatı altında anne baba ve çocuklar sevgi, saygı, empati ve dayanışma ilkeleri ile hareket ederler. Çocuk dedenin masalları ile büyür, kadın kocasının sohbetlerine eşlik eder, büyük kardeş küçük kardeşi eğitir, yaşanan sıkıntılar aile içinde paylaşılır…Bütün bunlar sağlıklı bir iletişim ile gerçekleşir. Bu insanlar aile ilişkilerinde ve yaşamlarının her alanında Hz. Peygamber’in önderliğinde hareket eder ve hayatlarını buna göre düzenlerler.

Enes b. Malik Hazreti Peygamber’in, aile ilişkilerini şöyle anlatır: “Aile fertlerine karşı Hz Peygamber’den daha şefkatlisini görmedim”

Peygamberimizin iletişim dili şefkat ve merhamet üzerine kuruluydu. Aynı şekilde eşleri de ona sevgi ve şefkatle muamele eder ve değer verirdi. Efendimiz Cebrail ile ilk karşılaşmasında yükünün ne kadar ağır olduğunu hissediyor ve olup bitenlere bir anlam vermeye çalışıyordu. Çünkü o güne kadar hiç yaşamadığı bir durumla karşılaşmış ve o vaziyette evine koşmuştu. Sıkıntılarını önce eşi Hatice ile paylaşmış, onunla istişare etmiş ve onun desteğini almıştı. Hazreti Peygamber, eşleriyle sohbet eder ve onların fikrini alırdı. Bu onlara değer verdiğinin de bir göstergesi idi.