Ateş ve su gündelik hayatımızda kullandığımız ve istifade ettiğimiz birer araçtır. Ancak maksadına uygun kullanılmadığında, ateş yakabilir su boğabilir ve her ikisi de can ve mal kaybına neden olabilir. Tıpkı bunun gibi, nefsimizi terbiye edip insanlaştıramazsak, bilinmez karanlıklara ve görünmez uçurumlara sürükleyebiliriz. Nefis bir çoban köpeği gibidir, başıboş bırakılırsa saldırganlaşır ve irademizi teslim alarak bizi istediği şekilde yönlendirir. Terbiye edildiği taktirde ise ehlileşir ve zararlı olmaktan çıkar. Rabbimiz dilese nefsi yaratmazdı, o zaman yeryüzünde kan dökmek diye bir şey de olmaz. Ama yaşadığımız hayatın içinde envai çeşit imtihanlar ve bu imtihanlara karşı verdiğimiz mücadelenin bir derecesi var. Bizler bunun için gayret göstermekteyiz…

Düşmanlar bize iki kanaldan geliyor. Bir kısmı dışarıdan bir kısmı ise içerden. Ne ilginçtir ki, içimizdeki ile başa çıkmak dışarıdakinden çok daha zor geliyor. Ama bunu başarmak da mümkün.

Düşmanla başa çıkabilmek için öncelikle, kendimizi tanımamız ve düşmanın abartıldığı kadar kuvvetli ve dirençli olmadığını bilmemiz gerekir. Çünkü insan akıl ve irade gibi iki önemli kuvvete sahip. Bu kuvvetlerini kuşandığında bütün düşmanlarını yere serecek kadar güç potansiyeline sahip olabilmektedir.

Mevlana “Dikkat et Firavun’da olan sende de var” der. Eğer nefis İslami ahlak ve terbiye ile kontrol altına alınmazsa, insanın karar verme gücünü ve davranışlarının seyrini etkiliyor. Bu durumda kişi bütün enerjisini kötülük tarafına yatırıyor ve hiçbir canlının yapamayacağı kadar büyük vahşetler ortaya çıkıyor. Şunu unutmayalım, Hepimiz, Firavun olma potansiyeline de salih bir mümin olma potansiyeline de sahibiz. Rabbimizin bizden istediği şey ise, iyilikten yana olmak ve kötülüklere karşı durmaktır. Bu da çocuk yaştan itibaren ailede verilen irade eğitimi ve İslami bilinçle mümkün olabilir. İrade eğitimini alan bir çocuk ileriki yaşamında nefsini ehlileştirerek yaşamına devam edebilir.