İslam geldi, doğru ile yanlış birbirinden ayrıldı.
Doğru olan "rüşt", yanlış olan "ğayy" kavramıyla tanıtıldı.
Bakara 256'da şöyle buyuruldu:
"Doğruluk, sapıklıktan seçilip belli olmuştur."
Doğruluk hidayettir.
Sapıklık dalalettir.
***
İlginçtir; "ğayy" kelimesi, "rüşt"ün zıddı olarak kullanılmıştır. 
Yapanı, yaptığına pişman eden ne kadar kötülük varsa o "ğayy"dır.
O kötülük, adeta yapana geri döner.
Bu yönüyle "bumerang" gibidir.
Başkasına atılır, ama döner yine atanı bulur.
"Ğayy" da böyledir.
Güya kötülüğü başkasına yapar.
Zamanla görür ki, kötülük kendi başında patlamıştır.
Yaptığı kötülükten kendisi zarar görür.
Bu yüzden, hayatta kimsenin yaptığı yanına kâr kalmaz.
Kim ne ederse, kendine eder.
***
"Rüşt" ise, yapanı kurtaran iyiliktir.
İnsanı, sahil-i selamete çıkarır.
Huzur ve mutluluğa ulaştırır.
Bütün iyilikler ondadır.
Doğrulukları anlatır.
Güzellikleri paylaşır.
Hak ve hakikate odaklıdır.
Kurtuluşa kapı açar.
Velhasıl "rüşt"e eren, necat bulur.
***
Meryem 59'da da işaret edildiği gibi, aksi durum pişmanlıktır.
İyilikleri terk edip kötülükleri yeğleyenler, gelecekte hayal kırıklığı yaşarlar.
Bu gelecek; çok yakın da olabilir, kaçınılmaz öte âlem de...
Ama, bu düş kırıklığı mutlaka yaşanacaktır.
Kötüler cezalandırılacaktır.
Aksi durum, adl-i İlahi'ye ve va'd-i İlahi'ye ters düşer.
Kötülük ve iyilik, ayrılmıştır.
Bunlar, nasıl birbirlerinden farklı ise, sonuçları da farklıdır.
Elbette, mükâfatı ve cezası da farklı olacaktır.
 
twitter.com/parlakturk
facebook.com/vaktulemin