Hz. Âdem’in (as) yaratılmasının akabinde, şeytanın Allah’ın emrine itaat etmeyerek ona secde etmemesiyle ilk tohumları atılmış olan “asabiyet, kabilecilik, aşiretçilik, soy-sop, ırk üstünlüğü, etnik köken milliyetçiliği”, 19 ve 20. yüzyıllarda ise deccalizmin etkisiyle, insanlık tarihi boyunca yaşanmamış bir vahşetin sergilenmesinin müsebbibi oldu.

“Üstün ırk” anlayışı, öyle bir noktaya vardırıldı ki, Bediüzzaman’ın ifadesiyle, “mabud ittihaz” edildi:
“Asabiyet-i cahiliye, birbirine tesanüt edip yardım eden gaflet, dalâlet, riyâ ve zulmetten mürekkep bir mâcundur. Bunun için milliyetçiler, milliyeti mâbud ittihaz ediyorlar.” (Bediüzzaman Said Nursî, Mesnevi-i Nuriye, Yeni Asya Neşriyat, İstanbul, 1999, s. 96.)
Irkçılık ve menfî milliyetin acı meyveleri; enaniyet, üstünlük kompleksi, müthiş kavga, gürültü, huzursuzluk ve gerginliktir... Birinci ve ikinci dünya savaşları başlangıç ve sonuç itibariyle ırkçılığın acı meyveleridir.
Yaratılışın gayesinin iman ile ubudiyet olduğunu anlatan Peygamberimiz (asm), hem şirk ile, hem de asabiyet-i cahiliye, yani ırkçılık ile mücadele etmişti.
O, şirki, putperestliği ortadan kaldırdığı gibi, ırk üstünlüğü taslama, etnik köken, asabiyet damarı dahil, cahiliye döneminin tüm çirkin, kötü, batıl anlayış ve davranış biçimlerini kaldırmış; yerlerine en güzel ahlâkî değerleri ve “uhuvveti” yerleştirmiştir.
Bir hadis-i şerifte, “Allah cahiliyet övünmelerini sizden kaldırdı. Hepiniz Âdem’in (as) evlâtlarısınız. Âdem ise topraktan yaratılmıştır.” (Tirmizî) denilirken, bir diğerinde “Rabbiniz bir olduğu gibi, babalarınız, dininiz ve Peygamberiniz de birdir. Arabın Aceme [Arap olmayana], Acemin Araba üstünlüğü olmadığı gibi, kırmızının siyaha, siyahın kırmızıya üstünlüğü yoktur. Hiçbir milletin diğerine üstünlüğü yoktur. Üstünlük ancak takva iledir” buyurulur. (İbni Neccar)
Üstünlüğün, soy-sop, etnik köken, zenginlik vs. değil, yalnız takvada olduğu Kur’an’da da meâlen şöyle beyan edilir:
“Ey insanlar, gerçekten, Biz sizi bir erkek ve bir dişiden yarattık ve birbirinizle tanışmanız için sizi halklar ve kabileler [şeklinde] kıldık. Şüphesiz, Allah Katında sizin en üstün [kerim] olanınız [ırk ya da soyca değil] takvâca en ileride olanınızdır. Şüphesiz Allah, bilendir, haber alandır.” (Hucurat Suresi, 13)