¥ Dilek çağlayan / ISPARTA;
32 yaşındayım. Anadolu üniversitesi İktisat Fakültesi mezunuyum. Yazmayı seviyorum ve kendimi bildim bileli bir şeyler karalıyorum. Daha çok aile, çocuk eğitimi, kadın ve çeşitli sosyal konuları işlemeye çalışıyorum. Tabiî tarihin sosyolojik boyutu da ilgimi çeken konular arasında...
Tarihi bana siz sevdirdiniz. Bu konuda, örnek aldığım en önde gelen isimsiniz. Sizi yıllardır radyo programlarınızdan ve yazılarınızdan takip ediyorum. Kitaplarınız başucu kaynağım. Hemen hepsini okudum diyebilirim.
Şu anda Isparta'da ikamet ediyorum. ISMEK bünyesinde açılan Hüsn-ü Hat ve Tezhib kurslarına devam ediyorum. Daha önceden ebru kurslarına da katılmıştım.
Bunun dışında edebiyat ve şiir ilgi alanlarım arasında. Aynı zamanda burada bir yerel gazetede köşe yazılarım yayınlanıyor.
En son yazdığım birkaç yazımı gönderiyorum. Umarım düşüncelerinizi belirtirsiniz.
* Görüyor musunuz sevgili dostlar, insan isterse nelere yetebiliyor. On parmağında on marifet maşallah. Siz bir de vakitsizlikten yakınır mısınız hanımefendiler, beyefendiler?..
¥
¥ Rumuz İstiklâl;
Kendi çapımda bir yazarım. Hani o “Ateş olsan cürmün kadar yer yakarsın” dedikleri var ya, işte onlardan biriyim. Şimdilik minik bir kıvılcım, ama kısa sürede ateşe dönüşeceğim.
Bu süreçte sizin gibi yazarlarla konuşmak ve hasbihal etmek istiyorum. İzin verir misiniz?..
Sonuçta hepimizin İslâm'a yapacağı bir hizmet vardır. Ben de sizden hizmetin esaslarını öğrenebilirim: Tabiî ki izin verirseniz.
Cüretimi mazur görün. Ben sizin gibi muteber bir insan değilim. İnanıyorum ki; sizin kadar meşakkat da çekmedim. Fakat bu meşakkati çekmeye hazırım ve yine inanıyorum ki; sizden öğreneceğim çok şey var. Dediğim gibi, cüretimi mazur görün, ama bana lütfen bir şeyler öğretebilmem için sizinle konuşabilmeme izin verin.
* Kıvılcımdan ateşe dönüşmesen de, sevgili “Rumuz İstiklâl”, benden sana izin, istediğin zaman yazabilirsin. Ancak her yazdığına benden cevap bekleme olur mu, ne yazık ki buna vaktim olmuyor, sadece okuyabiliyorum.
Benim “muteber insan” olduğumu sana kim söyledi sevgili dostum? Onu ancak Allah bilir. önemli olan O'nun nezdinde “muteber” olmaktır.
Yazar olmak için “meşakkat” filan çekmek de şart değil. Baksana çiftetelli medyasında yazan “kodamanlar”a.. Bir elleri yağda, bir elleri balda. Haftada bir saat (bir köşe yazısı) çalışarak kral hayatı yaşıyorlar!
İyisi mi sen de “meşakkat” çekme, biz de çekmeyelim. Sadece çalışalım, okuyalım, öğrenelim ve paylaşalım.
“Biri bana öğretsin, ben başkalarına öğreteyim” şeklinde yazarlık talebi olmaz. O zaman o “biri” dediğin başkalarına da öğretir, sana gerek kalmaz. Yazmak isteyen başkalarının bilmediklerini öğrenip yazacak ki, bir işe yarasın.
•
¥ Hasene Sayın / ABD;
Sıkıldım Yavuz Abi, hem de çok sıkıldım. Tanıdıklarımın çoğu Amerika’da yaşamak için can atıyor, ama ben ülkeme dönmek istiyorum. ülkemde kalmak, ülkemde çalışmak istiyorum. Ne çare ki şartlar buna izin vermiyor.
Burada kalb ve damar cerrahi ihtisası gördüm. İyi bir hastanede çalışıyorum. Farklı teknikler öğrendim ve ülkeme dönüp bunları uygulamak istiyorum. Bu isteğimi, maalesef kıyafet tercihim yüzünden gerçekleştiremiyorum.
Yakınlarım ‘Madem ki o kadar istiyorsun, aç da gel..’ diyorlar. Zaten ailemde kapalı kimse hemen hemen hiç yok. Bizde yaşlılar kapanır. Bu kuralı ilk ben bozdum. Hatta bu yüzden ailem bir süre beni dışladı. Bana ‘hasta’ muamelesi yaptılar. Ben de tercihime saygı göstermelerini istedim. çok şükür alıştılar. Onlar alıştılar, ama ülkem bir türlü alışamıyor. Alışmamakta ısrar ediyor.
Açamam. Açarsam kendime saygımı kaybederim. İkiyüzlü olurum. Bugün benden bunu isteyenler, yarın etek boyuma karışır, öbür gün tüm özgürlüklerimden ve tercihlerimden vazgeçmemi isterler. Türkiye’yi çağdaşlaştırın Yavuz Abi, saplantılarından ayrıştırın. Bu kadar vatanını seven birini (beni) vatan cüda bırakmayın.
* Merak etmeyin sevgili doktor, Türkiye bu kamburdan er ya da geç kurtulacak…
Kurtulmalı!.. Kurtulmak zorunda!!
Katkılarınız için teşekkürler.
Yüreğiniz yoruldukça yine yazın.