Kazaya ve kadere iman, ulusalcının ideoloji çıkınında aksesuar gibi durduğu için Azrail’in işlevini de iktidarın sırtına yıkmaya çalışıyorlar...
Koman Paşa, tutuklanmasaydı ölmeyecekmiş...
Mantığa bak hele, adam Jandarma Genel Komutanlığı yaptı diye ölmeyecek mi?..
O zaman merhum Erbakan Hoca da başbakanlık yapmıştı, o niye öldü?!.
Erbakan Hoca’nın da ölüm nedeni 28 Şubatçılar mi diyelim?
Merhuma az mı çektirdiler...
Sade Hoca ile kalsalar, risale okuyorsun diye çocuklarının gözü önünde gece yarılarında kelepçelenerek önce emniyetin buz kesen bodrum katlarına, oradan da zindana tıkananların feryatları bu kesim için bir şey ifade etmiyor mu?..
Koman Paşa hastadır diye tahliye ettiler, Metin Kaplan kanserden iki sefer ameliyat olduğu halde tahliye edilmiyor. Keza Mirzabeyoğlu da öyle...
Tabii o devrin ayıplarından Hasan Mezarcı da var.
Sincan Gecesini bu halk unutmadı...
O gece sahnede tiyatro oynadılar diye cezalarla mağdur edilenler...
Katil İsrail lanetleniyor diye ülkede irtica yaygarası çıkaran zamanda generallere kimseler çıkıp da “sen kimin askerisin, kimin parasıyla o elbiseyi sırtında taşıyorsun, İsrail’den sana ne?” diye soramadı. Asker vesayettir, istediğini istediği gibi yapar! Ve yaptı...
Her aşırılık bir yere kadar..
Gerçi yapanlardan tam olarak hesap sorulmuş değil. Ama ben şahsen ülkenin istikrarı adına bu işlerin fazlaca kurcalanması taraftarı değilim. Eden bu saatten sonra belasını bulsun...
Hiç kimse vebalden kaçamaz, bu mahkemede olmadıysa diğer mahkemede hesaplar görülür, çünkü senin yargın şaşırır da ilahi adalet şaşmaz.
Koman Paşa, bu işlerin başındaydı...
Onun kara kaplı defterinde başını örten cumhuriyet karşıtı, laik olmayan çağdışı, Kemalizm’e biat etmeyen irticacı, yani birinci sınıf parya...
Ne var ki 2002 sonrası takvimin yaprakları değişti.
Hani kader dedik ya, aynen o girdi devreye...
Birileri hem darbelerin, hem de Ergenekon’un ne kadar plan ve projesi varsa istihbarata aktarınca devamı tutuklamalar ve mahkûmiyetlerle sürdü geldi.
Kuyu kazan kazdığı kuyuya düştü.
Teoman Koman, hem MİT Müsteşarlığı yapmış, hem de Jandarma Genel Komutanlığı.
Açın bakın, amel defteri hep irtica!
Kemalizm amentüsüne iman etmedin mi gel bakalım; beyin hücrelerine varıncaya kadar tüm faaliyetlerin takipte. Sürgüne, işten atılmaya, açlığa hazır ol...
JİTEM, bunların en acımasızıdır.
Namaz kılan subay, hanımı-kızı kapalı olan memur, laik olmayan, Kemalizm’e inanmayan bu örgütün takibinde. Bu gibileri sürgün et, görevden at, okula alma, kamusal alanlardan uzak tut, devletin aracına binmesin, garnizona, askeri lojmanlara girmesin, duruşmaya alma, hatta kaybedin...
Kurallar acımasız...
“Bu yolda ölmek var, öldürmek var, öldürülmek var”!!!
Bunların hepsi olmadı değil, fazlasıyla oldu.
Ne var ki devir değişince her şey değişiyor, ben inanıyorum ki adaletin rengi bile değişiyor.
Hele de ideolojisini bir türlü aşamayan bir takım hakim ve savcı saplantıları işbaşında ise al sana adalet yerine adavet. Aslında olmamalı ama maalesef olabiliyor.
İktidar değişir mahkum olanlara beraat, beraat edenlere de mahkumiyet...
Mısır’daki öyle olmadı mı? Mübarek gibi bir diktatörü ağırlaştırılmış müebbet hapse mahkum eden Mısır yargısı, bir yıl sonra serbest bırakarak aklamış oldu.
Bizde de aynısı olursa şaşırmayın.
Olmadı mı? 12 Eylül, 28 Şubat ve bugün...
Hadi kıblesi eğri olanlar malum da, Müslüman’ın üzerinde durması gereken; kin yerine, Allah’ın (cc) merhamet sıfatı. Müslüman, elinin altındaki zayıfa güç kullanmaz.
Allah Resulü (sav) esirlere eziyeti yasaklamıştır.
En zalimine bile eziyet etme, intikam alma hakkına sahip değilsin.
Esir almak esir olmaktır.
Bizim irticacılığımız (!) işte böyledir.
Biz esire esir oluruz, onlar Müslüman halktan sürekli intikam alırlar...