Ustaya ihanet, “emeğe” ihanettir. Emeğe saygısı olmayanın ekmeğe saygısı olmaz. Haliyle esas o ekmeği nasip edene hiç olmaz.

Başbakan R. Tayyip Erdoğan’ın ülkesi, milleti, dini ve milli değerleri için verdiği mücadeleyi, bir çırpıda silip atmak emeğe ihanetin adı değil midir?

Aldığı ve verdiği her nefeste, musallaya doğru gittiğine inanan hiç kimse, işlerine gelince “evet” gelmeyince ihanete kalkışmaz.

Yeryüzünde 7 milyara yakın insan olduğu söylenir. Bu yedi milyar insandan hangisiyle konuşsanız, haklı olduğunu, iyi düşündüğünü ve kendisi olsa dünyayı en güzel şekilde idarece edeceğini söyler.

Yani her insan kendisini vazgeçilmez zanneder. Bunların başında da ekmek yediği sofraya ihanet edip, nefsini yüceleştirenler gelir.

Memleketimiz ve milletimiz ne badireler atlattı. Sabırla, gayretle, inançla tüm belaları başından savdı. Bu badireyi de atlatacaktır.

Sırtını milletimize dayamış bir lider her zaman kazanır. Millete dayamış derken, fitneciler hemen; “millete sırt dayanmaz Allah’a dayamalıdır” diyebilirler.

Millet derken, yeryüzünde İslam’ın en canlı yaşandığı topraklar Türkiye’dir ve bu canlılık da Allah’a inanan ve iman eden milletimiz dinimizi sahiplenmesiyledir.

Millete sırt dayamaktan kastımız, “Amentüye” iman etmiş, memleketin her yerleşim alanında evliyalarıyla şehidleriyle yaşayan insanlarımızdan söz ediyoruz.

Usta bugünlere geldiyse Allah’ın verdiği nasip ölçüsünde, Allah’a ve ahiret gününe iman eden sessiz çoğunluğun destekleriyle geldi.

Bugün R. Tayyip Erdoğan’a başbakanlığı nasip eden Allah yarın alabilir. Başbakanlık nasıl Erdoğan’a Allah’ın bir lütfu ise alması da Allah’ın lütfu değil midir?

Ustaya ihanet edenler, kendilerini bir iş başına getirince Allah’ın nasibi oluyor da iş başından gidince nasip kısmet olmuyor mu? Bu nasıl Müslümanlıktır?

Her şey iyi, güzel ve istediğimiz gibi olunca, hepsi Allah’ın iradesiyle ama elimizden gidince, Allah’ın iradesiyle değil mi? Böyle düşünenler nasıl iman ettiklerini sorgulamalılar.

Müslüman bir insan, Müslüman bir kardeşinden öç almak için İslami kavramlarla, Müslümanca davranış ve sözlerle öç almaz.

İslam, Müslümanın Müslümandan öç alma dini değil, kardeşlik dinidir. Meseleyi yine en güzel şekilde “İslam ve İstiklal Şairi Mehmed Akif” anlatmıştır. Ona yol verelim.

•

“Yıkmak insanlara yapmak gibi kıymet mi verir,

Onu en çolpa herifler de emin ol becerir.

Sade sen gösteriver ‘işte budur kubbe’ diye,

İki ırgatla iner şimdi Süleymaniye.

Ama gel kaldıralım dendi mi heyhat o zaman,

Bir Süleyman daha lazım yeniden bir de Sinan.

Bunların var mı sizin listede hiç benzeri; yok.

Ya ne var? Bir kuru dil, siz buyurun karnım tok.

Ötmeyin nafile baykuş gibi karşımda, susun.

Mürtecisin be imam? Mürteciyim hamdolsun.”