Müslümanların bir arada ve bir kafada olmalarına ‘cemaat’ adı verilmiştir. Cemaat hâlinde olan Müslümanların rahmete ereceklerine dair naslar vardır. Cemaat, bu manada İslam’ın yaşanabilir hâli, yahut İslam’ın yaşanabilir olmak için koyduğu şart gibidir.

Hâlihazırda cemaat kelimesinin, camide namaz vakitlerinden birinde toplanan ve imamın arkasında bir vakit namaz eda edenler için kullanılıyor olması tam manasıyla kelimenin imha edilmesidir. Böyle bir anlayışın sonucu olarak da İslam, camilere hapsedilmiş, siyasetten ve coğrafyadan uzak bir din haline getirilmiştir. İslam’ın, fertlerden ve Müslüman kitleden beklediği hedeflerin gerçekleşmesi, Müslümanların cemaat şuuruna sahip olması, cemaati benimseyerek yaşamalarına bağlıdır.

Cemaat olmayı ve cemaat olarak yaşamayı benimsiyor olmamız, evine kapanmış Müslüman kimliğinden kıtalara açılmış Müslüman kimliğine geçmemizi sağlayacaktır. Şüphesiz cemaat anlayışı, o kavramın içini doldurması gereken muhtevası ile mümkün olacaktır.

Müslümanların büyük bir bölümünün ‘cemaat’ telakkisinden ne anladığını sorgulaması gerekiyor. Cemaatleşmeyi nafilelerden bir nafile görenler olduğu gibi, ‘kendi cemaati’ni İslam’la özdeş görenler de olabiliyor. İfrat/tefrit salıncağında sallan dur! Kafa yormak, incelemek, ‘edille-i şeriyye’ye vurmak, Sahabeyi ikramın izini sürmek, neticede Allah ve Rasulünü her hususta hakem tayin etmek kolay mı? Hasedlikten, fesatlıktan, dedikodu ve gıybetten uzak durmak, kul hakkına riayet etmek, İslam kardeşliğini zedelememek, doğrunun/iyinin/güzelin/mazlumun/hak ve hakikatin yanında olup yanlışın/kötünün/çirkinin/ bâtılın/zulmün karşısında olmak nefse ağır gelmez mi?

Müslümanlara bir araya gelmelerini ve ittifak halinde bulunmalarını tavsiye edenler ‘siyasi’ olmakla, aşırılıkla, tehlikeli bir fırkanın bağlısı olmakla itham edilirler. Onların nazarında cemaat, camide namaz kılmak için bir araya gelen yaşlılardır. Cemaatin lideri de cami imamıdır. Kabuğuna çekilen, etliye sütlüye karışmayan, Ümmetin ve Milletin derdini dert edinmeyen, cemiyetten kopuk, kendi yaptıklarını ölçü kabul eden bir yapı İslami manada ‘cemaat’ mıdır? Bu kişilerin, iyilikte beraber olmayı, hayra çağıran bir grubun bulunmasını emreden âyetler hakkında söyleyebilecekleri hiçbir söz yoktur. En kestirme cevapları, zamanın şartlarına sığınma türünden bir cevaptır. Aklın ve mantığın güçlü olmak için beraber olmayı emretmesine rağmen, cemaatleşme yolundaki gayretleri nafile bir iş olarak görenlerin İslam’ı değil, kendi menfaatlerini düşündüklerini söylemek onları itham etmek olmayacaktır.

Ümmet olmanın en tabii icaplarından biri tek çatı altında olmaktır. Zaten ümmet de bu birlikteliğin adıdır. Temel akidevî meselelerde, İslam’ın tatbikinde, Allah’ın sözünü yüceltme hedefinde ayrılık, farklılık düşünülemez. Bunun ötesindeki teferruat olan alanlarda Müslümanların farklı düşünceler taşımaları, bu düşüncelerinde birbirlerine saygılı olmaları bizzat Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem tarafından hoş görülmüş bir durumdur.

Müslüman’ın namazın farziyetinde tartışıyor olmaları ile namazın birinci rekâtında Fatiha’dan sonra okunacak âyetin miktarı hakkında ihtilaf etmeleri aynı değildir. Küfre karşı cihad etmenin lüzumu hakkında ihtilafla, cihadın nasıl yapılacağı konusunda ihtilaf ediyor olmak da aynı şey değildir.

İmanı olmayanların insani münasebetlerindeki vicdansızlık ve ahlaksızlıkları anlaşılıyor da cemaat olmuş mü’minler arasındaki münasebetlerdeki ‘ahlaksızlık’ anlaşılabilir gibi değil.  Başkalarını küçümseme, suizanda bulunma, tahkir etme hatta yok sayma tavrı Müslümanlara yakışır mı?

Enerjimizi israf etmeyelim. Heyecan ve gayretimizi işe yaramayan boş işlerde harcamayalım. Küresel güçlerin, oburların bir sofraya üşüştüğü gibi Ümmeti Muhammed’in üzerine üşüşeceği bilinen bir hakikatti. Rasulüllah Efendimiz bunu bize haber verdi. Aslında bu durumda bizim azınlık olmayacağımız, kalabalık olacağımız ama saman çöpü gibi değersiz olacağımız da biliniyordu. Bunları unutmamalıydık. Bizleri bu vaziyete düşürecek hal ve hareketlerden kaçınmalıydık. Enfal sûresinin 73. âyetini başucumuzda bulundurup, birbirimize laf yetiştireceğimize nefs muhasebesi yapmalıydık. “Kâfirler birbirini destekliyor, tek yumruk oluyorlar. Eğer mü’minler birbirinin destekçisi olmazsa yeryüzünde fesat büyür, zulüm artar. Çare mü’minlerin birbirinin sahibi olmasındadır” âyeti ne kadar açık ve ne kadar uyarıcıdır: Mü’minlerin birlik olmayı gerçekleştirememesi, kâfirlerin hükümranlığı ve yeryüzünün fesadı ile sonuçlanacak bir hatadır.

Efendimiz’in Hayatından

Yedi helâk ediciyi açıklayan bir Peygamber

Rasûlullah (sav) buyuruyor: “Yedi helâk ediciden kaçının!”

Sahâbîler: “Ey Allahın Rasûlü! Bunlar nelerdir?” diye sordular.

Hz. Peygamber (sav): “Allah’a ortak koşmak, sihir (büyü)  yapmak, Allah’ın haram kıldığı bir nefsi haksız yere öldürmek, faiz yemek, yetim malı yemek, savaş meydanından kaçmak, evli, namuslu ve hiç bir şeyden haberi olmayan kadınlara zina isnad etmektir” buyurdu. (Buhârî)

Bilgi Notu

Mü’min ve münafığın özellikleri

İmam-ı Gazâlî, ‘Kalplerin Keşfi’ adlı eserinde münafıklığı anlatırken, mü’min ve münafığın karşılaştırıldığı şu hadisten bahseder: “Mü’minin gözü namazda, oruçta olur. Münafığın gözü ise hayvanlarda olduğu gibi- yemekte, içmekte, ibadet ve namazdan uzak durmakta olur. Mü’min eli vardıkça sadaka verir. Allah’tan günahlarının affedilmesini diler. Münafık ise, ihtiras ve boş kuruntular peşindedir. Mü’minin Allah’tan başka hiç kimsede umudu olmaz. Münafık ise, Allah’tan başka herkese umut bağlar. Mü’min dini yerine malını feda eder. Münafık ise malı uğruna dinini satar. Mü’min Allah’tan başka hiç kimseden korkmaz. Münafık ise, Allah’tan başka herkesten çekinir. Mü’min iyilik işlemekle birlikte ağlar. Münafık ise kötülük işlediği halde güler. Mü’min yalnızlıktan ve kendi başına kalmaktan hoşlanır. Münafık ise girişkenlikten ve kalabalıktan hoşlanır. Mü’min tohum eker, (yapıcı ve üreticidir), kargaşalıktan hoşlanmaz. Münafık ise yıkıcıdır, bununla birlikte emeksiz ürün peşindedir. Mü’min dinin prensiplerine uygun bir idare uğruna emir verir ve yasaklar koyar, düzelticidir. Münafık ise baş olma ihtirası uğruna emirler verir ve yasaklar koyar, yıkıcıdır. Daha doğrusu kötülüğü emrederken iyiliği ve doğruluğu yasaklar.”

Şiir Defterimden

İkaz

Gezi parkı ve benzer işlere tuttum ayna.

Suriye’ye bir bakın, en son örnek Ukrayna.

Taraflardan hiçbiri kazanmıştır denemez.

Aklı olanlar artık, benzer işi denemez.

Kışkırtanlar görülmez, çıkmazlar  ki ortaya,

Çabuk gaza gelenler, takılırlar oltaya,

Çok yazık taş atarken kaza ile ölene,

Yuh olsun bu milleti şucu-bucu bölene.

Mala ve cana zarar böyle işlerin sonu,

Hepsini sıralasak, çok uzayacak konu,

Düşünün ki bir yılda ne kadar zarar ziyan?

Maddî zararı geçin, kimler kıyılan, kıyan ?

Düşünmeli kıyamdan kimler görecek yarar?

Dünyanın her yerinde olan millete zarar.

Bütün bu eylemlerden yapana olmaz yarar

Eylemciler görürler maddî-manevî zarar.

Adnan BÜYÜKSOY

DUA

Bizleri her türlü şerden koru Ya Rabbi!

Ey ihtiyaç ve hâcetleri gideren, belâları def edip kaldıran Allah’ım! Bizim ihtiyaçlarımızı gider, belâları bizden uzaklaştır ve kaldır.

Ey bizleri koruyup gözeten Allah’ım! Bizleri, din kardeşlerimizi, sevdiklerimizi, yârânlarımızı ve dostlarımızı her türlü şer ve zarardan sen koru.

Allah’ım! “Allah” kelimesini, ismini dünyanın her tarafında yücelt. Senin ismini yüceltip dünyanın dört bir tarafına götürme işinde bize de hizmet etme imkânı ver. Sema ve arzdaki kulların arasında sevilmemiz için vüdd, meveddet ve sevgi vaz’ et ve yerleştir. Bizleri, iman edip Sâlih ameller işleyen ve kendilerine sevgi vaz’ ettiğin, yerleştirdiğin kullarından eyle.

Allah’ım! Sen neden hoşnutsan bize onu yaptır!

Allah’ım! Âhirette bizi sevdiklerinle birlikte haşr ve neşr eyle!

Allah’ım! Bizi İslâm’a hizmet yolundan ayırma!

Vahyin Dilinden

‘Ey inananlar! Benim de düşmanım, sizin de düşmanınız olan kimseleri dost edinmeyin. Onlar size Hakk’tan gelen hakikati inkâr ettiler; Rabbiniz Allah’a inandığınız için Resûlü de, sizi de, (yurdunuzdan sürüp) çıkardılar. Eğer siz, benim yolumda cihad etmek ve benim rızamı kazanmak için yola koyulmuşsanız (=hicret etmişseniz) nasıl oluyor da onlara sevgi gösterip sır veriyorsunuz ki? Oysa ben sizin gizlediğiniz ve açığa vurduğunuz her şeyi bilirim. Sizden kim bunu yaparsa, (onları dost / velî / efendi edinirse) doğru yoldan sapmış olur. ‘

(60 Mümtehine, 1. Âyet)

Allah RasÛlü’nden

Peygamberimiz buyuruyorlar ki:

“Mallarınızı, zekât ile sağlam bir şekilde korumaya alınız.

Hastalarınızı, sadaka ile tedavi ediniz.  Belâ dalgalarını, dua ve niyazla karşılayınız.”

(Ebu Davud)

Günün Sözü

‘Dünyada üç şey çok zordur: Fakir olduğu halde cömertlik yapmak, yalnız ortamlarda zühdden ayrılmamak ve zararından korkulan adamın karşısında doğruyu söylemek.’

İmâm-ı Şâfii

(Yarın devamı İnşaallah)