Çocukların kaprislerini bilirsiniz. Ama dinlerken ciddiye alır gibi yapar, “ya, öyle mi? Bak sen kerataya! Ben ona yapacağımı bilirim” der geçiştirir, çocuk arkasını dönünce de güler geçersiniz. Nihayet çocuktur işte. Aklı, mantığı ve muhakemesi bu kadardır işte. İşin içine bir de haset ya da rekabet girerse, böyle tebessüm ettiren tatlılıklar yaşarsınız.

Ya çocukların yaptığını büyükler yaparsa?

O zaman hiç çekilmez olurlar işte. İş değişir çocuğun yaptığını büyükler yapınca. Hoşgörü de gider, gülme de gider, işin tatlılığı filan da kalmaz. Surat asılır, öfke bastırılmaya çalışılır o zaman.
İşte Kılıçdaroğlu’nun yaptığı da böyle şeyler son zamanlarda. Hatta “bunu çocuk yapmaz” dersiniz yaptığına baktıkça.

Hani seçimlerden sonra “meclise girmeyeceğiz” demişlerdi ya. Hatırlarsınız o boykotu. Be birader, meclise girmeyeceksin de niye girdin seçime?

Ne oldu sonunda?

Zamanın başbakanı “tıpış tıpış girerler” dedi. Buna da itiraz ettiniz. İyi ama ne oldu sonunda? Aybaşı gelmeden maaş derdine mi düştünüz, ayıbı mı gördünüz, çıkmaz sokağa girdiğinizi mi anladınız, her ne olduysa, tıpış tıpış girdiniz meclise…

Madem bu boykotu sürdüremeyeceksiniz, kendinizi küçük düşürmenin âlemi neydi öyleyse?
Şimdi de tutturmuş, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’la savaş hali dışında görüşüp konuşmayacağım” diyor. Ama çok geçmeden “IŞİD için güvenlik zirvesine davet edilirsem giderim” diyor. Sevsinler senin boykotunu emi!

Bu adama birileri anlatmalı; bu ülkede herkes eşit. Kimse kimseden üstün değil. CHP li olmak özel hak ve hukuk sağlamaz insana. Üstünlük falan da sağlamaz. Kimseyle alay etme, hakaret etme, aşağıla hakkı vermez.

Öyleyse bu adamın afraları tafraları ne anlama geliyor? Kendini ne zannediyor da ilkokul çocuklarının yaptığı cinsinden havalara giriyor? Hani bir marifeti olsa, bir seçim kazansa, ülkeye bir faydası olsa, “neyse” der, çekersin. O da yok. Öyleyse bu havalar niye?

Başbakan’a bir mektup yazmış. Haberlerde okundu. Haber sitelerinde metni var. Ben bir örneğini okudum ve hayretler içinde kaldım. İşte bazı cümleleri:

“Sayın Başbakan, Son kez uyarıyorum:

Eğer Başbakan iseniz lütfen gereğini yapın. Yok, sorun bankada değil, yüksek rakımlı tepenin sakinindeyse, kendisini önce bir sükûnete davet edin. O Beyefendiye sorumsuzluğunun Size ve Türkiye’ye ödeteceği bedeli de hatırlatın.

Tavsiyem bunları yapın ve Başbakan olarak göreve başlayın. Kolay gelsin.”

Edep ya hu!
Devlet terbiyesinden vaz geçtik, bu adam kompozisyondan nasıl sınıf geçmiş acaba? Üslup bozuk, imla bozuk, fikir desen zaten hak getire.

Biz yine de “Allah ıslah eylesin” diyelim, umudumuz olmasa da. Hani Nasreddin Hoca “ya tutarsa?” demişti ya, işte onun gibi, Allah Teâlâ’nın işine karışılmaz, diler de ıslah ederse, kim ne diyebilir?