Hocaefendi’nin açıklamalarına göre... Zamanın Cumhurbaşkanı Demirel okullarına kefil olmuş, hatta imzalayıp “Başlığını siz yazın” diyerekten devlet başkanlarına hitap eden açık çekler de vermiş.
Bir şey dediğimiz yok. Demirel bu “Dün dündür, bugün bugündür” der çıkar işin içinden. Benim anlayamadığım dün nasıl dün, bugün nasıl bugün oluyor?

İsterseniz görüntüyü gerilere doğru alalım.

1969’larda baba Demirel Başbakan...

Bazılarına göre, dersleri hiç kaçırmayan nur talebesi.

Risale aşığı!

O yılarda merhum Koca Reis Saadettin Bilgiç de Ulaştırma Bakanı...

Ben de o bakanlıkta memurum. 

Merhumun yanına rahatlıkla girer çıkardım.

27 Mayıs’ın el attığı imam hatip liselerine karşı devletin ayıbı güncelliğini korurken, Adalet Partisi’ni iktidar yapan halktan bu okullara karşı azimli istekler vardı. 

Halk çocuğuna İslami eğitim verilmesini arzu ediyordu.

O yüzden, ülkenin dört bir yanında imam hatip liseleri “okul yaptırma cemiyetleri” tarafından inşa edilerek özenle eğitim sezonuna yetiştirildi.

Anahtarı çevirip içeri girmek için Milli Eğitim Bakanlığı’nın izni gerekiyordu. 

Ne var ki bakanlık izin vermiyordu.

Son çare başbakanla görüşmek üzere dernek yöneticileri Ankara’da buluştular.

Sayıları oldukça kabarık olan bir kalabalık.

Konuyu doğrudan başbakanla görüşecekler.

Ne çare, 15 gün geçti görüşme yok...

O gün öğlene doğru Koca Reis’in (Saadettin Bilgiç) makamında 
toplandılar.

O yıllar dergi çıkardığımdan olayı merakla takip ediyordum.

Toplantıya katıldım ve dinledim.  

Heyet öfkeli. “Biz size oy verdik, siz bizim okullarımızı açmıyorsunuz, üstelik 15 gün başbakan bize randevu vermiyor” şeklinde sızlanmalar...

Koca Reis çaresiz. Başbakanlığı aradığında daha önce kendisinin Özel Kalem Müdürü olan Ziya

Kuyaş karşısında. “Ziya, bu heyet sefil oldu, bir yol bul da görüşsünler.”

Hayır mı diyecek, “Başüstüne”.

Yine de görüşememeleri halinde toplanma yeri saat 14’te meclis.

O saatte ben de koştum gittim.

Heyet ayakta bekliyordu.

Bir süre sonra başbakan görününce, kalabalık ister istemez Başbakan Demirel’in geldiği yöne aktı.

Aktı ama başbakan onlardan daha hızlı aktı.

“Sayın başbakan, sayın başbakan...” ne duydu ne de gördü.

Kendini birleşim salonuna atınca kurtuldu, rahatladı.

O esnada Trabzon Mebusu Ekrem Dikmen’in çevresini sardılar. 

Her kafadan sitemli, öfkeli sözler... 

Ekrem Dikmen ne yapsın? 

“Bana bakın” dedi. 

“Ne kadar safsınız, bu Masonlar size imam hatip okulu hiç açar mı?”

Şimdi sorumuzu sormuş olalım:

Ey Hocaefendi! Allah’ın(cc) aşkına...

Kendi ülkesinde ki imam hatip liselerine sıkıntılar çıkaran Demirel ne hikmettir ki senin yurtdışında açtığın okullara kefil oldu? 

Aynı şekilde, 28 Şubat’ın mimari Ecevit de...

Marksistler... Ateistler...

Yoksa diyorum, yurtdışında ki hizmetle yurtiçinde ki hizmet farklı mı oluyor?

Adam Türkiye’de İslami hareketlere Ebü Cehil gibi düşman, cemaatın okullarına sevdalı. Hayırdır

inşallah...