Zaman Gazetesi Genel Yayın Müdürü Ekrem Dumanlı’nın Ankara’da siyasi parti liderini ziyaret ederek görüşmelerde bulunması pek çok çevrede cemaatin “yeni siyasi birliktelikler oluşturmak” için attığı adımlar olarak algılandı!

Dumanlı’nın gerçekten böyle bir amacı var mı, bilemiyoruz!

Bildiğimiz tek şey Dumanlı tarafından atılan bu adımın oldukça gecikmiş bir adım olduğudur!

Geçmişte kimselere yüz vermeyen, pek çok kişi ve cemaate dirsek çeviren bir yapılanmanın şimdi başları derde girince kendileri ile birlikte hareket edecek kişi arayışına girmelerini sağlıklı bir yaklaşım olarak görmüyoruz, daha doğrusu göremiyoruz!

Evet, Dumanlı tarafından ziyaret edilen siyasi partiler içinde kendilerine sempati duyan birkaç kişi olabilir ama hiç unutulmamalıdır ki bu siyasi partilerin tabanlarında anti pati duyanların sayısı yabana atılacak gibi değildir!

Öteki partilerin tabanları hakkında iddialı laflar etmek istemeyiz ama Milli Görüş tabanında Dumanlı ve arkadaşlarının temsil ettiği görüşe karşı olumlu düşünceler taşınmadığını söyleyebiliriz!

Olumsuz görüşler daha ağır basmaktadır!

Hiç kuşkusuz bu olumsuz düşüncelerin oluşmasında da Dumanlı ve arkadaşları tarafından geçmişte izlenen politikaların büyük rolü bulunmaktadır!

Milli Görüş camiasının zor günlerinde camiamızın yanında yer almak ve destek verme yerine Milli Görüş karşıtlarının hoşuna gidecek söylemleri dillerinden eksik etmeyenler şimdi ağızları ile kuş tutsalar bu camiada olumlu düşüncelerin oluşmasını sağlayamazlar!

Olsa olsa bu camia içinde kendilerine sempati duyan birkaç isim bulabilirler ama tabanın gönlünü ve desteğini asla kazanamazlar!

Son dönemlerde sağlık sektöründe nasıl “Dumansız hava sahası” söylemi hâkimiyet sağlamışsa siyaset sahnesinde aynen öyle bir havanın eseceği rahatlıkla söylenebilir!

Hiç kuşkusuz Dumanlı bir siyaset yerine Dumansız bir siyaset sahnesi her zaman tercih sebebi olacaktır!

Ekrem Dumanlı tarafından gerçekleştirilen bu ziyaretlerin olumlu neticeler doğurabileceğine hiç ihtimal vermiyoruz!

Bu ziyaretlerin samimi ve halisane dostluk ziyareti olmaktan çok başı derde girmiş insanların “can havliyle” onun bunun kapısını çalmaktan başka bir mana ifade etmediğine inanıyoruz! Dumansız bir siyaset imkânı varken Dumanlı siyaset niye istensin ki!