YAĞ­CI­LIK ya­la­ka­lık  med­dah­lık ne ka­dar ayıp ve utanç ve­ri­ci ise, onun tef­ri­ti (öbür ta­raf­ta­ki aşı­rı ucu) olan yı­kı­cı, çıl­gın, ho­li­gan, de­li da­na  mu­ha­le­fet de o ka­dar  kö­tü ve re­zil­dir.

Mu­ha­le­fet­siz el­bet­te ol­maz. El­bet­te mu­ha­le­fet ya­pı­la­cak­tır ama­… Bu ama’­dan son­ra­ki şart­lar şun­lar­dır:

Sert ve şid­det­li ol­sa da,  mut­la­ka  âdil ve in­saf­lı mu­ha­le­fet ya­pı­la­ca­k… Mu­ha­le­fet ya­par­ken ge­mi­ye za­rar ve­ril­me­ye­ce­k… Ser­best se­çim­ler­le or­ta­ya çı­kan halk ira­de­si­ne say­gı gös­te­ri­le­ce­k…As­ke­rî ve si­vil dar­be çı­ğırt­kan­lı­ğı ya­pıl­ma­ya­ca­k…  Sos­yal ba­rış ve mu­ta­ba­kat  ze­de­len­me­ye­ce­k… Te­mel in­san hak­la­rı­na ve hür­ri­yet­le­ri­ne say­gı­lı olu­na­ca­k…

Ege­men azın­lık men­sup­la­rı  hal­kın si­ya­sî ter­ci­hi­ne say­gı gös­ter­mi­yor.  Se­çim­le iş ba­şı­na ge­len ik­ti­dar ama şöy­le ama böy­le mut­la­ka de­ğiş­sin is­ti­yor­lar.  Ya­nı­lı­yor­lar. Se­çim­le ge­len bir ik­ti­dar an­cak se­çim­le git­me­li­dir. As­ke­rî ve si­vil dar­be ke­sin­lik­le meş­ru ve ah­la­kî  de­ğil­dir.

Avaz  avaz ban­gır ban­gır  de­li da­na gi­bi mu­ha­le­fet ya­pı­yor­lar  ama ço­ğun­luk on­la­ra ku­lak ver­mi­yor,  yi­ne bil­di­ği­ni oku­yor, is­te­di­ği­ni se­çi­yor.

Ate­ist ve la­ik Fran­sız­lar­dan  faz­la  Char­li­e’­ci­lik ya­pan­la­ra  Müs­lü­man ço­ğun­luk  el­bet­te gü­ven­mez.

Bu­gün­kü ik­ti­dar  res­mî  ide­olo­ji­li fa­şist  ve­sa­yet azın­lık re­ji­mi­ni sars­mış ve  ül­ke­ye ge­niş bir din ve inanç hür­ri­ye­ti ge­tir­miş­tir. Çıl­gın­lar gi­bi mu­ha­le­fet ya­pan­lar iş ba­şı­na ge­lir­se  bu hür­ri­ye­tin kı­sıt­la­na­ca­ğı ko­nu­sun­da bü­yük kay­gı var­dır.

De­li da­na mu­ha­lif­ler, son Char­li­e ha­di­se­le­rin­de mas­ke­le­ri­ni at­tı­lar ve  İs­la­ma, din­dar Müs­lü­man­la­ra  çat­tı­lar.  Müs­lü­man hal­kın, İs­la­ma  cep­he alan­la­ra  gü­ven­me­si el­bet­te bek­le­ne­mez.

De­li da­na  mu­ha­lif­ler el­le­rin­de cım­bız­lar­la, iş­le­ri­ne ge­len  söz­le­ri için­den cüm­le­ler se­çip  den­ge­siz­ce  sal­dı­rı­yor.  El­bet­te mu­ha­lif ol­mak hak­kı var­dır ama  ada­let­siz mu­ha­le­fet yap­mak kim­se­ye  hay­si­yet ka­zan­dır­maz.

Bu­gün dik­ta­tör­lük var di­ye­rek ye­ri gö­ğü bir­bi­ri­ne ka­tan­lar,  1924 ile 1945 yıl­la­rı ara­sın­da­ki  tek par­ti­li  fa­şist  ka­ran­lık re­ji­mi ide­al ve ör­nek ola­rak gös­te­ri­yor.  İn­saf­sız­lı­ğın, çar­pıt­ma­nın böy­le­si­ni an­cak de­li­ler ya­par. 

Hiç­bir mu­ha­li­fin  as­ke­rî ve­ya si­vil dar­be çı­ğırt­kan­lı­ğı yap­ma­ya hak­kı yok­tur.

İs­la­ma ve Müs­lü­man­la­ra  ağır ve ga­liz  şe­kil­de sal­dı­ran­lar, hal­kı­mı­zın din ve inanç hür­ri­ye­ti­ni ayak­la­rı al­tı­na al­mak is­ti­yor.

De­mok­ra­si­nin, in­san hak­la­rı­nın, hu­ku­kun üs­tün­lü­ğü pren­si­bi­nin be­şi­ği olan İn­gil­te­re­’de şu an­da 85 Şe­ri­at mah­ke­me­si bu­lun­mak­ta­dır. Bu ko­nu­da hiç ses­le­ri çık­mı­yor.

Bi­ri­le­ri Sa­ba­tay­cı ve­ya Giz­li Ya­hu­di ola­bi­lir ama  yı­kı­cı mu­ha­le­fet yap­ma­ya kim­se­nin hak­kı yok­tur.

On­la­rın ni­yet­le­ri ve amaç­la­rı, Tür­ki­ye­yi ye­ni­den ve­sa­yet­çi, 

res­mî  ide­olo­ji­li  gün­le­re  ge­ri dön­dürt­mek ise mu­ha­le­fet­le­ri bâ­tıl­dır, za­rar­lı­dır.

Bu mem­le­ket âdil bir ik­ti­da­ra, onun kar­şı­sın­da âdil bir mu­ha­le­fe­te ka­vuş­maz­sa  bu­gün ol­du­ğu gi­bi  kriz­den kri­ze ko­şa­cak­tır.