Her hizmetin bir talimatnamesi tüzüğü olduğu gibi Din İman Kur’an mukaddesat hizmetlerinin de talimatnamesi olmalıdır. Böyle bir talimat ve tüzük olmaması büyük bir eksikliktir.

Talimatnamesiz ve tüzüksüz yapılan hizmetler israfa sebep olur. Bunlarla nihaî amaca ulaşılmaz.

Yakın tarihimizde yüz milyarlarca dolar tutarındaki hizmet paralarının bir kısmı talimatsızlık, plan ve programsızlık yüzünden israf, çarçur  ve heba edilmiştir.

İslam’a hizmet etmenin de bir etiği ve metodu vardır.

İslam ahlakına aykırı olarak yapılan hizmetler hizmet değildir, aldatmacadır.

İslamî hizmet talimatnamesinin maddeleri, prensipleri nelerdir?

1- Hizmet, Allah’ın rızasını kazanmak  niyetiyle ve  ihlasla yapılmalıdır. İhlassız hizmet sahte hizmettir, bereketi olmaz.

2- İlimsiz hizmet olmaz.  İslam ilimlerini bilecek, İslamı öğrenmiş olacak, İslamı hayata uygulayacak ki,  hizmet edebilsin. Cahiller hizmet yapamaz.

3- Din iman Kur’an hizmetleri sahih Ehl-i Sünnet ve Cemaat akidesi ile yapılır. Bid’atle, sapıklıkla, yamuklukla, ahlaksızlıkla, faziletsizlikle hizmet olmaz.

4- Hizmetler hizmete ehliyetli ve liyakatli kimseler tarafından yapılmalıdır. Ehliyetsizlere din iman Kur’an hizmeti yaptırmak hezimete sebep olur.

5- Din İman Kur’an hizmetleri kişilerin şahsen zenginleşmesine, para toplamaya alet edilemez. Böyle yapanlar hizmetkar değil, dolandırıcıdır.

6- Kutsal hizmetler birtakım adamların şahsî prestij, ün ve nüfuz kazanmalarına alet edilemez.

7- İslam hizmetleri birtakım ahlaksız arivistlerin riyaset ihtiraslarına alet edilmemelidir.

8- İslam’da başkanlığa talib olmak haramdır.

9- Bazı hizmetkarlara, ruhsat ve fetva ile geçinmeleri için maaş ve ücret verilebilir ama hizmetler asla ve asla zenginleşmeye, köşeyi dönmeye, voli vurmaya alet edilemez.

10- Din ve mukaddesat sömürüsü yapmak, karı satmaktan daha adice ve alçakça bir iştir. Böyleleri hizmetkar değil eşkıyadır.

11- Hizmetler planlı ve programlı olmalıdır.

12- Hizmetlerde ehemm mühimme tercih olunmalıdır.

13- Kur’ana, Sünnete, Şeriata, fıkha, İslam ahlakına aykırı hizmet olamaz.

14- Hizmetler Ümmetin alim, fazıl, ehliyetli, bilge, güvenli kimseleriyle istişare edilerek yapılmalıdır.

15- Hizmet edenler hizmet için toplanmış, ortaya konulmuş paraları yiyemez. Yerlerse, bunları zimmetlerine geçirirlerse hırsız ve emanet haini olurlar.

16- Küfre rıza gösterenler hizmet edemez.

17- Edilmesi küfür olan yeminleri edenler, bu konuda ellerinde geçerli fetvalar ve ruhsatlar yoksa hizmet edemez.

18- Allah için kurban, küp için kavurma zihniyetiyle hizmet olmaz.

19- Hiçbir ihlaslı hizmetkar, hizmet esnasında zenginleşemez.

20- Gerçek hizmetkar, on beş sene önce bir ceketle başladığı hizmetten, yine bir ceketle ayrılır.

21- Hizmet ahlakının  örnek ve modeli Resulullah Efendimizdir (Salat ve selam olsun ona).

22- Hiçbir hizmetkar cahil ve saf halkı soyarak ganimet toplayamaz.

23- Ganimet ancak harbî kafirlerden alınır.

24- Meşru ganimet, şer’î taksim yapılıp dağıtıldıktan sonra helal olur. 

25- Ganimet malını çalan, saklayan, zimmetine geçiren gulül yapmış olur. Resulullah böylelerinin cenaze namazını kılmamıştır.

26- Camilere halı sermek, minarelere hoparlör takmak, cami avlusuna veya altına WC yapıp kullananlardan para almak, meşruta-lojman yaptırmak, klima ve kalorifer, bol şerefeli uzun minareler, din baronlarına lüks otomobiller almak, onları öven kitaplar yayınlamak, tarikat veya sekt reklamı veya holiganlığı yapmak gibi işler hizmet değildir.

27- Müslümanlar üniter bir Ümmet birliği ve teşkilatı içinde  hizmet edebilirler. En büyük hizmet, Ümmet teşkilatını kurmaktır. Bugünkü tefrika, çekişme, fırkacılık içinde yeterli hizmet yapılamaz.

28- Hizmetler ve bilhassa hizmet için toplanan paralar, Ümmet çapındaki Meclis-i Hidemat tarafından denetlenmelidir.

29- Hizmetler,  elden geldiği kadar şeffaflık ve temizlik ortamında yapılmalıdır.

30- Müslümanların büyük çoğunluğu âdil ve râşid bir İmama biat ve itaat etmediği ve hizmetler Şûra Meclisi denetimi altında  yapılmadığı müddetçe, doğru dürüst ve nihâî zafere ulaştıracak etkili hizmetler yapılamayacaktır.