Ramazan “Kitab”ın indirildiği ay!“Şehr-i ramazan ellezi unzile fîhil Kur’ânu huden lin nâsi ve beyyinâtin minel hudâ vel furkân…” (Bakara, 185) O ramazan ayı ki, insanları aydınlatmak için hidayet delilleri ihtiva eden, hakkı bâtıldan ayıran Kur’an indirildi...

Camilerde mukabele mevsimi... Kimbilir kaç milyon mümin bugünlerde hatim indiriyor... Kur’an, hadis, meal, dini bilgiler veren kitaplar... Bu ayda daha çok okunuyor. Diğer kitaplar bir kenara mı bırakılıyor peki? 

Ramazan kitap okumaya daha yakın olunan bir ay benim için. Her aydan daha fazla kitapla haşır neşir oluyorum. Galiba ramazan dışında vaktimizi çalan birçok işten kalan zamanı böylece değerlendiriyorum. Hani “nerde o eski ramazanlar?” denir ya... Ankara’nın merkezinde içimden böyle demek geçiyor. Kalkıp, Ankara’nın 1970’lerden itibaren en ünlü kitapçılar çarşısı Zafer Çarşısı’nın yolunu tutuyorum...

Aslında hatırası var o çarşının bende. Zafer pasajında bir hayli kitapçı toplanmıştı, fakat tek yönlü... O zaman “sol” olarak tabir edilen kitapçıların istilası altında idi. Dergâh Kitabevi, Zafer Çarşısı’nda açılan ilk farklı kitabevi idi. Tek yanlı bir kitabevi değildi Dergâh... Her tür kitap bulunurdu. Fakat, sol kitabevlerinde bulunmayan kitapların varlığı onu farklı kılıyordu. Kısa zamanda o zamanlar “milliyetçi-mukaddesatçı” denilen kesimin uğrak yeri oldu. 

Sonra Akabe, Fatih kitabevleri açıldı, Dergâh yalnızlıktan kurtuldu. İlk kapanan da Dergâh oldu... İşler iyi gitmediğinden değil; CHP’li belediye başkanının ideolojik takıntısından ötürü... Çarşı’nın sahibi belediye...Bir sürü hukuksuz işler...O sırada CHP, Demokratik Parti’nin desteği ile hükümet kurmuştu (1978). Parti başkanı Ferruh Bozbeyli hükümette yok, Faruk Sükan başbakan yardımcısı. Ferruh Bey’e ulaşıp belediyenin Dergâh’ı çarşıdan çıkarmak için yaptıklarını anlatıyoruz... Böyle hukuk dışı şeyin olamayacağını söylüyor. Onun ilgisi ile o zamanki belediye başkanı Ali Dinçer (namı diğer Çukur Ali) bizi kabul ediyor. Yekden söylediği: “Ne pahasına olursa olsun o kitabevini Zafer’den çıkaracağız...”

İşte doğru söz: Hukuk benim!

Nitekim, dediğini yapıyor... Bunlar zihnimden geçerken Zafer Çarşısı’na gelivermişim...Fakat kapı duvar!

Cumhurbaşkanı’na yalan söyletmek

Yahu bu nasıl iş? Zafer Çarşısı 26 Mayıs Salı günü “Hacı Bayram Camii Çevre Düzenlemesi, Kitapçılar Çarşısı ve 36 eserin açılışı” töreninde Cumhurbaşkanı tarafından açılmamış mıydı? Üzerinden 1 ay 7 gün geçmiş…

Demek ki listedeki birçok koftiden açılış gibi bu da yalanmış. 

Buna düpedüz “Cumhurbaşkınını yalancı çıkarmak” denir. Elbette Cumhurbaşkanı’nın bu açılışlar gerçek mi, sahte mi araştıracak hali yok. Bundan istifade Ankara Büyükşehir Belediyesi’nin müzmin başkanı ayıplı listeyi dayamış. İçinde Zafer Çarşısı’nın açılışı da var...

Seçim zaferinde bu muhteşem açılışların da payı vardır muhakkak!

Nerede o eski Dinî Yayınlar Fuarı?

Zafer Çarşısı hüsranından sonra Kocatepe’deki dinî yayınlar fuarına gideyim diyorum. Ramazan günü yokuşu çıkmayı gözüm yemiyor, fakat asıl ikinci bir hüsrana uğramamak için vazgeçiyorum. İlk dini yayınlar fuarları Bakanlıklardaki Odalar Birliği’nin salonlarında yapılmıştı. Sonra Kocatepe’nin avlusuna taşındı. İlk yıllar gerçek bir fuar ve okuryazarların buluşma yeriydi. Sonra tavsadı. Diyanet Vakfı gereken önemi vermiyor gibi geliyor bana.

Böyle bir fuarın açıldığından kimsenin haberi yok. Başarılı fuarların geri planındaki reklam ve duyuru ihmal edilmemeli. Diyanet’in Kültür ve Kitap Fuarı’nın İstanbul ayağı uzun süre Sultanahmet Camii avlusunda yapıldı. Son yıllarda Bayezid’e alınmış... Oradan gelen haberler de fuarın ilgi fukarası olduğu yönünde. 

Kültür ve yayın işleri ciddiyet gerektiren işler! Dikkat, zihin emeği ve kaynak kullanmak lâzım. Başarmadığınız zaman bedel ödeme ihtimali yoksa, bu fuar böyle ilgi eksilerek gider durur. Maksat hasıl olur mu? Elbette olmaz!