Maçta en dikkat çeken olay rakibin veya Galatasaray’ın performansı değildi. Zaten rakibin zayıflığı ve Galatasaray’ın eksiklerini düşününce çok zevkli maç beklemek doğru olmazdı. Skibbe’nin ilk defa 3’lü defans ile çıkması bizi en fazla ilgilendiren taraftı. Skibbe’nin bu defans anlayışını tercih etmesi belki eksiklerden dolayı veya rakibin zayıflığından diye düşünülebilir. Ama bana göre son haftalarda defans oyuncularının yaptığı bariz hatalara bir önlem almaktı. Çünkü Servet ile Meira arkalarına veya araya atılan toplara müdahelede geç kalıp zamanlama hatası yapıyor ve pozisyon veriyorlardı. Fakat ne enteresandır ki bir 3’lü defansın yapmayacağı hatayı yaparak gol yediler.

Kewell’ın golü problem yaşayan takımı kendine getirdi. Bir takımın maç boyunca istatistiklerde iyi olması, çok topla oynaması, çok orta yapması veya çok pozisyona girmesi olumludur ama eğer golcü oyuncuların formda değilse hepsi boş. Aslan’ın sıkıntısı başından beri Skibbe. Fakat onun kadar forvetlerin form durumu da problem oluşturuyor. Golcüler işini yaptığı sürece sıkıntı yaşanmaz. Çok gol kaçmasını iyinin kötüsü olarak düşünebiliriz ama Bellinzona gibi bir takıma pozisyon vermek ve gol yemek düşündürücü. Galatasaray’ın karşısına bu kadar eksiğin olduğu bir dönemde iyi ki Bellinzona gibi bir takım çıktı. Yoksa bu kadar defans hatası ve gol kaçırma ile galibiyete rağmen bu tur bile zor olurdu.

Skibbe’nin yardımına Gashi koştu. Gördüğü kırmızı kartla oyuncu sayısındaki dengeleri kendi takımı aleyhine çevirdi. Zor da olsa alınan galibiyet, sıkıntılı bir dönemde turu getirdi. Eksiklerini tamamlayan G.Saray turu geçer. Ama asıl soru Sarı-Kırmızılılar her zaman karşısında bu kadar kolay takım bulabilir mi?