Mustafa hoca, Tello’nun yokluğunda Serdar’ı oynatıp, Sivok’u orta alana çekerek, mücadeleci bir orta saha kurmayı düşündü.

Aynı zamanda iki kenarda oynayan Ekrem ve Serdar ile Fenerbahçe’nin etkili tarafı, kanatlarını kapatmayı hesaplamıştı. Bu düşündükleri tuttu. Fenerbahçe 40. dakikada Cisse’nin kırmızı kartına kadar kenardan ne Gökhan’la, ne Uğur’la, ne Kazım’la gelebildi. Beşiktaş 10 kişi kaldıktan sonra bu oyuncular daha rahat alan buldu. Fenerbahçe’nin golü en iyi yaptığı iş olan duran toptan bir kopya goldü... Selçuk, Galatasaray maçında koştuğu yere yine gitti ve bu sefer kafayla attı. Selçuk attığı kritik gollerle G.Saray ve Beşiktaş’ı yıktı...

Güiza’nın ve Nobre’nin gollerinde asistlerin kalecilerden olması enteresandı. Nobre’nin golünde Gökhan’ın yerinde olmayışı ve Güiza’nın golünde de Beşiktaş defansının topu yere düşürmesi, golü hazırlayan hatalardı.

Bir başka enteresan olan da baskı altındaki Güiza’nın inanılmaz rahatlıkla yaptığı vuruş sonrası gelen goldü... Bu ‘İspanya Gol Kralı Güiza’ golüydü... Ama aynı Güiza 39. dakikada Türkiye’de oynayan Güiza’ya döndü ve boş kaleye atamadı.

İlk yarıda bireysel hatalı, bol pozisyonlu, gollü ve kırmızı kartlı bir maç seyrettik. Beşiktaş’ta Ekrem en çalışkan, en etkili ve iyi isimdi. Ve bence de maçın adamıydı... Fenerbahçe’de ise Selçuk yine kritik mücadelesiyle öne çıkan isimdi...

İkinci yarı, ilk yarıya göre daha düşük tempoda başladı. 55. dakikada Uğur Boral eksik yakalanmış Beşiktaş defansına karşı girilen pozisyonda çok kötü bir seçim yaparak Fenerbahçe’yi üçüncü golden etti. Bu pozisyondan sonra maç tekrar tempo ve hız kazandı. Fenerbahçe ikinci yarı eksik oynayan rakip sendromuna tutuldu ve Beşiktaş daha etkili geldi. Pozisyonu bol, kalitesi düşük ve gol kaçırma yarışına girilen derbiyi Fenerbahçe hakederek kazandı.