SMAİL Kılıçarslan beyin, Yeni Şafak gazetesinde yayınlanmış olan  “Neşeli Kızlar Mutsuz İslamcı Delikanlılar” başlıklı yazısını okumanızı tavsiye ediyorum.

Son on beş yirmi yıldan beri Müslüman erkek öğrenciler ile kız   öğrenciler arasındaki seviye farkı, kızların lehine büyüyor. İstisnalar dışında erkek öğrencilerin seviyesi düştükçe düşüyor.

Müslüman kız öğrencilerin mükemmel olduklarını iddia etmeden, onların daha ciddî, daha vasıflı, daha çalışkan, daha başarılı olduklarını düşünüyorum.

Bu sadece benim kanaatim değildir, nice akademisyen dostum da aynı görüştedir.

Müslümanlar, çocuklarını, gençlerini yetiştirmek konusunda hem İslam’ın, hem çağdaş kültürün çok gerisinde kalmışlardır.

Kızlarımızın durumu, erkek öğrencilere nispeten daha az kötüdür.

Siyasal İslam yükselirken dindarlık, ahlak ve kültür geriledi.

Müslüman bir öğrenci sadece bir meslek sahibi olmayı, ileride çok para kazanıp rahat bir hayat sürmeyi ideal olarak kabul etmişse, onun doktor veya mühendis olmaktan başka emeli yoksa, evvelemirde  (öncelikle) paraya dönükse, adam olmayı düşünmüyorsa, o öğrenci kötü yetişiyor, harcanıyor demektir.

Müslüman bir genç için en kötü akıbet, ileride Müslüman bir arivist olması; dine, vatana, millete zarar vermesidir.

İslam’ı iyi bilmeyen, İslam’ı hayata uygulamayan, İslam ahlakı ile ahlaklı olmayan  gençler bugün de yarın büyüdüklerinde de bir işe yaramaz.

Gençlerimizde neler olmalıdır:

1- Sahih bir inanç.

2- Yeterli miktarda doğru bilgi ve kültür.

3- Beş vakit namazı dosdoğru kılmak.

4- Bütün ibadetlerinde ve işlerinde ihlaslı olmak.

5- Âdil olmak.

6- Yüksek İslam ahlakı ile ahlaklı bulunmak.

7- Kırsal kesim, taşra zihniyetli olmamak.

8- Şehirli, medenî, yazılı Müslüman olmak.

9- İstanbul görgü, terbiye, kültür, nezaket ve ahlakına sahip olmak.

10- Estetik, güzellik, sanat boyutuna sahip olmak.

11- Fütüvvet ahlakına sahip olmak.

12- İslam’dan kopmuşlardan, İslam düşmanlarından güçlü ve üstün olmak.

13- Düşmanlarının bile (Hiç olmazsa bir kısmının) onun faziletlerini, meziyetlerini, üstünlüğünü kabul ve tasdik etmesi.

Bu on iki üstünlüğe sahip olmayan gençler harcanmaktadır.  Böyle gençler gerçek İslam mekteplerinde yetişebilir.

Türkiye’de böyle mektepler yoktur.

Sadece şu veya bu cemaate, tarikata, hizbe, gruba mensup olmakla bir genç vasıflı, üstün ve güçlü oluvermez.

İlmihalini, İslam ahlakını, akaidini iyi ve doğru bilmeyen bir genç harcanmış demektir.

Yetiştirdikleri gençlere Osmanlıca okumayı, yazmayı öğretmeyen, bu konuda onları zorlamayan cemaatler vazifelerini yapmıyor demektir.

Üniversitede okuyacak, ileride doktor veya mühendis olacak, devlette veya özel sektörde memurluk yapacak, ev alacak, otomobil alacak, kendisine güzel bir karı bulacak, rahat bir hayat sürecek… Müslüman bir gencin idealleri bunlarsa ona yazık olur.

Gençlerimizi iyi, vasıflı, üstün, güçlü, başarılı yetiştirmeyen anne babalara, terbiyecilere teessüf ediyorum. 

Çocuklarını iyi yetiştiremeyen bir Ümmet kara bahtına ağlasın ve suçu başkalarının üzerine atmasın.