CUMHURBAŞKANI Erdoğan, “Irak’taki hataya Suriye’de düşmek istemiyorum” diyerek 1 Mart tezkeresi kabul edilmiş olsa ve Türkiye Irak’a girseydi Irak’ta durumun bugün çok daha farklı olacağını ifade ediyor!

Peki, Suriye olayında işin tam göbeğinde olmamızın bize bir şey kazandırdığı söylenebilir mi?

Suriye olayında vakti zamanında bize gaz veren çevrelerin tamamına yakını bugün Esad ile işbirliği içinde değil mi?

İç politika hatayı affetmiyor ama dış politika da daha bir hassas davranılması gerekiyor!

Herhangi bir karar alınırken kılı kırk yarmak ve bin bir türlü ihtimali akıldan çıkarmamak şart!

Yıllar önce 1 Mart tezkeresi kabul edilmiş olsa ve Türkiye Irak’a girmiş olsaydı bugün durum sanıldığı gibi çok mu farklı olacaktı?

Yoksa başımız daha çok mu ağrıyacaktı?

Bu hesabın iyi yapılması lazım!

Biz, “Allah 1 Mart tezkeresinin reddedilmesini sağlayan insanlardan razı olsun” diyoruz!

Bölge öylesine iğneli fıçı gibi olmuş ki nereye dönerseniz dönün iğnelerden kurtulma şansınız yok!

Bugün Rusya’ya, “Senin Suriye’de ne işin var?” diye soranlar tatmin edici bir cevap alabiliyorlar mı?

Rusya, “Çağrıldım, geldim” diyor başka laf etmiyor!

Yani dış politikada hala emri vakiler geçerli!

Böyle bir ortamda biz diyoruz ki beladan uzak kalmanın tek yolu belalı ortama alabildiğine mesafeli durmaktan geçiyor!

Belalı ortamın tam göbeğinde yer alarak olaylara hâkim olabileceklerini sananlar büyük bir yanılgı içindeler!

Belalı ortamın tam göbeğinde yer almak olaylara hâkim olmayı değil aksine olayların arasında kaynayıp gitme sonucunu doğuruyor!

Keşke Irak’taki hataya düşmeme yerine keşke adına Büyük Ortadoğu Projesi denilen projeye arka çıkma, sahiplenme hatasına düşülmemiş olsaydı!

O zaman dün projelerine destek verdiklerine bugün, “Ben miyim ortağın yoksa Kobani’deki terörist mi?” diye sorulur muydu?