Arkadaş!

İstediğin fikre sahip olma, istediğin şeyi yapma hürriyetine sahipsin, ama unutma ki, insanlığa giden yol tektir, ondan gayrısı bataklığa çıkar.

Arkadaş!

Yaşadığın mekânı temizlediğin gibi çöplüğe dönen zihnini de temizle, arındır kirlerden ve bunu kendine görev addet.

Eğer bir kötülük ortaya çıktığında içinde bir sızı hissetmiyorsan insanlığa geri dön, yoksa yolun sonunda hüsrana uğrayabilirsin.

Arkadaş!

Hayatının rotası elinde değil mi, neden susuyorsun, unutma ki, sen nefsinin eğiticisi ve vicdanının bekçisisin…

Nasihat dinlediğinde kendini kötü hissettiğini söylüyorsun. Oysa aklıselim bir kişinin nasihati hayatın içinden süzülüp gelen tecrübelerden dökülür. O yüzden kendini geri çekme, nasihatin arkasında kötü niyet arama verileni al, cebine koy.

Arkadaş!

Birisi sana hatanı söylediğinde neden tepki ile karşılık veriyorsun?

Bu durum sende neden rahatsızlık uyandırıyor?

Neden karşı tarafı alt etmek için harekete geçiyorsun?

Hataların aşikâr edildiğinde kendini yetersiz hissediyor olabilir misin? Yoksa ben değersiz ve yetersizim düşüncesine sahip olup bu düşünceyi uyandıran kişiyi alt etmeye mi çalışıyorsun? Unutma, hatalarını görmezden gelip sana yalakalık yapan kişi değil hatanı görüp uyaran kişidir senin gerçek dostun.

 BU HAYATIN DİLENCİLERİYİZ

Muhiddin Arabi maddi hayata meyletmenin deniz suyu içmeye benzediğini söyler. Ona göre bu sudan içen kişi içtikçe susar. Yani, eğer hayatı zevk-u sefa olarak görürseniz, ne talepleriniz biter ne de göz açlığından kurtulabilirsiniz. Yaşadığınız dünyanın dilencisi olur, ihtiraslarınıza boyun eğmeye devam edersiniz. Hepimiz bu hayatın dilencileriyiz fakat iyi şeylerden istemekle kötü şeylerden istemek aynı değildir. O yüzden istemekten vazgeçmemeli fakat neyi niçin istediğimizin farkına varmalıyız. İstediğimiz şeyler iki âlemde de hayatımıza fayda getirecek şeyler olmalı…

Bir söz: “Gençken ilim ağacını dikmezsen, ihtiyarlığında gölgesinde barınacak bir ağacın olmayacaktır” (Hz Ali)