Dunning ve Kruger sendromu çağımızın getirdiği hastalıklardan biridir. Bu sendroma yakalanan kişi, bir konuya vakıf olmadığı halde kendini yetkin görüp öne çıkar, bir konuda bilgi sahibi olmadığı halde bilen biri gibi hareket eder ve ortama hâkim olmaya çalışır. Bu kişiler, liyakat sahibi olmasalar da başarılı pozisyonlara gelebilir ve bu konuda cesaret göstererek bilen kişileri arkada bırakabilirler.

Gündelik hayatta Dunning ve Kruger sendromlu kişilerle sık sık karşılaşırsınız. Bir işte ehil olmadıkları halde kendilerini istedikleri gibi lanse eder ve işin ehli olan kişilerin önüne geçebilirler. Kendilerini sunmakta oldukça mahirdirler, bilmedikleri bir şeyi biliyormuş gibi davranır ve insanları ikna etmeyi başarırlar.

Cornell üniversitesinde yapılan bir deney Dunning ve Kruger sendromlu kişilerin davranışlarını gözler önüne sermiştir. Deneyde 45 öğrenciye çeşitli sorular sorulmuş ve verilen cevaplar dikkatle incelenmiş. Söz konusu deneyde, sorulan sorulardan çok azına cevap veren bir kısım öğrenci, farklı bir günde kendilerine sorulan bu soruların tamamına cevap verebileceklerini iddia etmişlerdir. Soruların büyük bir kısmını bilenler ise, sorulara yeterli miktarda cevap veremediklerini söylemişlerdir. Fakat testin sonucunda bu öğrenciler soruların yüzde doksanını bilirken diğerleri yüzde onunu ancak bilebilmişlerdir. Deneyin sonucunda, bir konuya hâkim olmadıkları halde ahkam kesen kimselerin cahil cesaretine sahip oldukları ortaya çıkmıştır.

Cahil cesaretine sahip kişiler, bir konu hakkında malumat sahibi olmadıkları halde, konuya hâkim olan kişileri kolaylıkla ekarte edebilirler. Kendilerini zeki, yetenekli ve donamlı olarak görür, göz boyayabilirler. Cahil cesareti ile hareket ettiklerinden özgüvenleri yüksektir, kendilerini ön planda tutarak, mesleki açıdan çeşitli mevkilere gelebilirler. Kendileriyle yüzleşmek yerine savunmaya geçer ve hayali bir dünyada yaşamaya devam ederler. Dunning ve Kruger adları ile bütünleşen çalışmaları sonucunda bu insanların durumunu teferruatlı şekilde ele almış ve cehaletin kişinin özgüveninin arttıracağını savunmuşlardır. Hatta çoğu zaman bu kişilerin yetenekli kimselerin önüne geçip ön saflarda yer aldıklarını ortaya koymuşlardır.

Bir konuda bilgi ve yeteneği olmadığı halde kendini ön planda tutarak konuya hakimmiş gibi görünmek de, konuya hakim olan bir kişinin kendini geri çekmesi de bir patolojidir. Kişinin kendini doğru tanıması ve doğru tanımlaması esastır. Özgüven dediğimiz şey aslında budur.