Sevgili yavrum!

Senden saygılı davranmanı,

İnsani hasletlere değer vermeni,

İyilik ve ihsanda önde olmanı telkin ederken tek taraflı davrandığımın farkındayım.

Seni yerden yere vururken, ruhunun ne kadar incindiğini hissedebiliyorum

Seni saygısızlıkla itham ettiğimde, utancından başını yere eğdiğini görür gibi oluyorum.

Sevgili yavrum!

Gençsin her şeyin üstesinden gelirsin deyip sana gücünün üstünde yük yüklediğimin farkındayım.

Biz anneler bir araya gelip seni itham etmeye başladığımızda, bizden uzaklaştığının farkındayım.

Yorgun vaziyette otobüse binmiş ve evine dönerken seni kaldırıp yerine oturduğum günleri düşünüyor ve mahcup oluyorum.

Seninle sohbet etmek yerine zamane çocuğu deyip önyargılarıma teslim olduğum için mahcup oluyorum.

Sevgili Yavrum!

Bizler, sen dünyaya geldiğinde kapıda ilk karşılayanlardık… Seni hayatla ilk tanıştıranlardık biz… Üzerine fazlaca hak yüklediysek özür dileriz.

Seni anlamadan yargıladığımız için özür dileriz.

Sevmeden sevgi beklediğimiz için özür dileriz.

İlmi ve zihni kapasiteni geliştirmeden bir şeyler beklediğimiz için özür dileriz.

Senin için yaptığımız iyilik ve ihsanı başına kaktığımız için özür dileriz.

Sevgili yavrum!

Seni bilgi ve bilinç noktasında desteklemeyip, karanlık dehlizlere sürüklediğimiz için özür dileriz.

Vermediğimiz şeyleri senden beklediğimiz için özür dileriz.

Sevgili yavrum, dünyanı kurtaralım diye ahiretini heder ettiğimiz için senden özür dileriz.

Bizim toplumumuzda genellikle çocuklar anne babadan helallik isterler, oysa sen o kadar büyük bir değersin ki, bizler bu değerlerin kıymetini bilemedik. O yüzden senden tekrar tekrar özür diliyoruz. Lütfen bize hakkınızı helal eder misin?…