Yusuf Ziya Cömert

Yusuf Ziya Cömert

Dinli katil, dinsiz katil

Dinli katil, dinsiz katil

Bir örgüt. Tanım gereği, dinsiz imansız. İdeolojisi, dinin afyon olduğunu öğretiyor.Dedeleri Stalin, Müslüman öldürmekle şöhret bulmuş bir komünist.

Örgüt, kendisine bir misyon biçiyor. Kendi varlığını birtakım laflarla izah ediyor, fakat bu kadar lafın arasında, laf olmayan bir şey var.

Terör.

Örgüt terörle iştigal ediyor.

Adam öldürüyor. Asker, sivil, kadın, erkek, çocuk, yaşlı fark etmiyor.

Bugüne kadar köyde, kasabada, şehirde, tüfekle, bombayla, bıçakla, odunla, binlerce insan öldürdü.

Öldürdüklerinin çoğu Kürt.

Ve tamamı Müslüman.

Ramazan-ı Şerif’in başında kendi karakterini açıkça gösteren bir adilik, bir alçaklık yaptı.

Şehzadebaşı’nda bomba patlattı.

Orada, Sinan’ın büyük eseri Şehzade Camii’nin yanı başında, oruçlu insanları öldürdü.

Dedi ki, eylemin lisanıyla... Ben senin dinini tanımıyorum. Ezanını, camini tanımıyorum. Ramazan’ını tanımıyorum.

Canına zaten on para kıymet vermiyorum.

Böyle dedi... Ve dediğini yaptı. 11 insanımızı, Ramazan-ı Şerif’in ikinci günü öldürdü.

***

Bir başka örgüt.

Alem olarak Kelime-i Tevhid’i kullanıyor.

Üstte, La İlahe İllallah.

Varoluşun sırrı, eğer okuyabilirsen, ‘Tevhid’in içindedir.

Alemin muhteşem hareketi, her anında ‘Tevhid’i söyler.

Karıncanın yürüyüşü de, güneşin yürüyüşü de, milyonlarca ışık yılı mesafedeki galaksilerin yürüyüşü de. Kalbimizin atışı da, atmayışı da...

Bir dinsizin dinsizliği de...

Hepsi, aynı hakikati söyler.

Bak semaya... Sure-i Mülk’te anlatıldığı gibi.

Bakabiliyorsan daha ötelere de bak. Daha derinlere de bak.

Bir boşluk görebilecek misin?

Göz, kusur bulamaz. Bir boşluk, bir noksanlık bulamaz.

Bitkin ve yorgun, döner, yıkılır.

Budur Tevhid.

Altta, Peygamberimiz’in yüzüğündeki mühür.

Süleyman Çelebi’nin ‘Vesiletü’n Necat’ında, Mevlid-i Şerif’te vardır ya, ‘Bile yazdım adım ile adını.’

Allah’ın adıyla Peygamberimiz’in adı, birlikte yazılı, mühürde.

Peygamberimiz. ‘Rahmeten lil’alemin’dir.

Bir bebek can verirken, ağlıyordu Peygamberimiz.

Yadırgadı arkadaşı.

Dedi ki Efendimiz... “Men la yerham, la yurham.”

“Merhamet etmeyene, merhamet olunmaz.”

Öyle kuşatıcı bir Rahmet ki, Elçi gönderdi, Kitap gönderdi bize.

Kitapta yazılı.

“Bir insanı öldüren bütün insanları öldürmüş gibidir.”

“Bir insanı dirilten, bütün insanlığı diriltmiş gibi...”

İşte, bu hakikatlerin, bu güzel isimlerin altında yılan gibi gizlenen bir örgüt.

Ramazan-ı Şerif’te, seyahate giden, seyahatten gelen, yolcusunu uğurlayan, yolcusunu karşılayan insanları öldürdü.

Allah’ın kullarını öldürdü.

Biri dinsizdi, Ramazan başlarken öldürdü insanları...

Biri güya dinliydi, Ramazan biterken.

Evvelki akşam, iftardan sonra soruyor Vedat Abi. (Dostum, ağabeyim Vedat Şahin.)

“Nedir bunlar? Nasıl yapıyorlar?”

“Görmüyorlar mı, o ayet orada duruyor?”

Ayetler temiz. İnsanlar kirli.

Söylerim hep, beddua lazımsa şimdi lazım.

Allah, ikisinin de belasını versin.

Allah, ikisini beraber haşretsin.

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Yusuf Ziya Cömert Arşivi