Facebook, instagram, twitterde sosyal bir ortam edinmeye çalışan insanlar, sanal âlemin büyüsüne kapılıyor ve mahremiyet sınırlarını ortadan kaldırıyorlar. Dışarıda kendilerini yeterince ifade edemeyen kişiler, gündelik hayatta yaptıkları tüm aktiviteleri fotoğraflayarak sosyal medyada yayınlıyor ve dikkat çekmeye çalışıyorlar. Sosyal medya adeta metruk hayatların yer aldığı bir arena. Burada sosyal yaşamda olup biten her şey sergileniyor:

*          Eşlerini kıskandırmaya çalışan kadın ya da erkekler.

*          Kafede çay için hanımlar.

*          Kol kola girip yürüyen arkadaşlar.

*          Umarsızca yürüyen gençler.

*          Aile fertlerinin yer aldığı sofralar.

*          Gençlerin çektiği klipler.

*          Resimlerin altına düşülen notlar ve ardından gelen yorumlar.

Çocuklar, yaşlılar hemen her kesimden bir iz bir ses bulabilirsiniz burada.

Akşam fotoğrafını yayınlayan kişi ertesi gün kimler yorum yapmış kimler yapmamış kimler beğenmiş kimler beğenmemiş diye teftişe çıkıyor. Sosyal medya karanlık ve ıssız bir orman gibi! Bu ıssız ormanda herkes kendine bir koy bulmuş barınmaya çalışıyor.

İnsanlarımız sanal ortamın getirdiği tehlikenin farkında değiller. Oysa bu ortamda sanal aşklar yaşanıyor, sanal arkadaşlıklar kuruluyor, sanal vaatler veriliyor. Uçsuz bucaksız bir sahra ve bu sahranın koylarına hapsedilmiş onlarca insan var. Ve her biri ben de varım, beni de fark edin mesajı veriyor. Psikologlar sosyal medya üzerinden yapılan paylaşımların masum olmadığını aksine bu paylaşımların kişilerin iç dünyalarını ele verdiğini söylüyorlar. Sosyal medya yalnız, kopuk ve arayış içinde olan insanları ağına daha rahat çekebiliyor.

Sağlıklı bir kişilik geliştiremeyen kopuk ve yalnız kimseler kendilerini başkalarının dünyasından görmek, tanımak ve onaylanmak istiyorlar. Bu durum sanal âleme olan ilgiyi arttırıyor. Fakat ilginçtir insanlar bütün yaşamlarını etki altına alan bu sanal tehlikenin farkına dahi varamıyorlar.