Dua etmenin de usul ve adabı vardır. Bunlara riayet ederek yapılan dualara cevap verilir. Her zaman nezaket içinde yapılanlar makbuldür. Dua gibi bir ibadeti bundan uzak tutabilir miyiz?

Duada kalb ile dil beraber olmalıdır. Tevazu ve mahviyyetle, nazik bir dil ve kula yakışır bir tavırla, ihlas ve samimiyeti hiç elden bırakmadan ısrarla yapılmalıdır dualar.  Ve kabul edilir ümidiyle yapılmalıdır. O zaman  dualar kabul görür.

Bu arada kul maddî manevî  temizliğe dikkat etmelidir. Özellikle alınan gıdalar helal olmalıdır. Allah(cc.), haramla beslenen vücudun ne duasını, ne de diğer ibadetlerini kabul etmez.

Duaya, hamd-u sena ile, Allah(cc.)' ın güzel isimleri  ve salavat-ı şerifelerle başlamalı, onlarla bitirmeli, sonunda da “duamı kabul buyur” anlamında “âmîn” demelidir. Eller dua esnasında semaya çevrilmelidir. Duayı bütün mü’minlere genellemeli, kendimiz için istediğimizi herkes için de istemeliyiz. Bunun dualarının kabulüne vesile olduğunu unutmamalıyız.

Dua içten gelerek yapılmalıdır. Bağırıp çağırmadan, kafiyeler dizmeye kalkışmadan, hatta artistik pozlara girmeden, yani Allah(cc.)' a derdini duyurma yerine insanlara kendini beğendirme riyakarlığına düşmeden…

Kur’an ve sünnetten alınan dualar kabule daha yakındır. Onları bilmiyorsa, ya da ezberinde var ama manasını bilmiyorsa, kulun ana diliyle açık seçik kendi ihtiyacını Allah(cc.)' a arz etmesi daha güzeldir. Ancak haram ve günah şeyler asla duada istenmemelidir, bu çok büyük edepsizlik olur.

Hayırlı insanlardan dua istemek de sünnettir, yapmalıyız. İlle de sıkıştığı, başı dara düştüğü zaman değil, her zaman ve mekanda dua etmeliyiz.

Hiç şüphesiz Allah(cc.) her duaya cevap verir. Ama biz bu cevabı anlamamış olabiliriz. Eğer bizim isteğimiz olmamışsa bunun sebepleri vardır. Mesela, o istek, hakkımızda hayırlı olmayabilir, eksik olabilir. Belki Allah(cc.) daha da güzelini ihsan edecektir. Hakkımızda hayırlı da olmayabilir. Allah(cc.) bilir, biz bilemeyiz. En son şu da denebilir; bu dünyada kabul olmasa bile, duadan ötürü ahirette sevap muhakkak verilecektir. Bu da bir icabettir.

Unutmayalım, dua başlı başına bir ibadettir.