İki çocuk oyun esnasında kavgaya tutuşuyor. Yapıca arkadaşından daha iri olan diğerini ittiriyor ve yere düşürüyor. Çocuklar kavgayı iyice artırınca komşular balkona çıkıp; bunlar çok iyi arkadaşlardı nazar değmiş olmalı diyor ve çocukları yatıştırmaya çalışıyorlar. Derken haber annelerin kulağına kadar gidiyor. Yedikleri içtikleri ayrı gitmeyen iki komşu canhıraş bir şekilde aşağı iniyor ve kavga eden çocukları ayırıyorlar. Fakat bu kez de anneler tutuşuyor kavgaya. Kadınlardan biri diğerinin çocuğunu suçluyor ve akla hayale gelmeyecek hakaretler sarf etmeye başlıyor. Çocuğunu savunmaya çalışan diğer anne ise öfkesine yenik düşüp komşu kadının üzerine yürüyor. Nihayet komşuların araya girmeleri ile ortalık sakinleşiyor, iki kadın çocuklarını alıp evlerine çekiliyorlar. O güne kadar canciğer kuzu sarması olan iki komşu orada yollarını ayırıyor ve birbirlerini ebedi düşman ilan ediyorlar.
 
Çocuklar arkadaşları ile bir aradayken kavgaya tutuşabilir, küçük şeyleri büyüterek birbirlerinden uzaklaşabilirler. Böyle durumlarda büyükler taraf olmak yerine araya girip ortamı sakinleştirmeli ve kavgaya sebep olan olayı onlardan dinlemelidirler. Haklı olan tarafa hakkını iade etmeli, çocuklara böyle durularda nasıl davranılması gerektiğini öğretmelidirler. Hak ihlali eden çocuk arkadaşından özür dilemenin bir erdem olduğunu öğrenmeli, diğeri ise kendisinden özür dileyen arkadaşını af etmenin bir sorumluluk olduğunun bilincine varmalıdır. Aksi takdirde çocuklarda adalet duygusunun gelişmesi mümkün olamaz.
 
Üniversitede okuyan iki genç kız incir çekirdeğini doldurmayacak bir mesele yüzünden tartışmaya başlıyorlar. Yaşça diğerinden daha büyük olanı haksız olduğu halde sesini alabildiğince yükselterek karşı tarafı alt etmeye çalışıyor. Arkadaşının tepkileri karşısında kendini ifade edemeyen genç kız ise konuya birkaç yönden açıklık getirmek istiyor fakat karşı taraf baskın geldiğinden kendini geri çekiyor. Arkadaşı sesini gittikçe yükseltiyor ve onun kendini ifade etmesine bir türlü fırsat vermiyor. Genç kız muhatabının susmasını yenilgi olarak görüp kendini zafer kazanmış bir komutan gibi hissediyor ve kasılıyor.
 
Yaptıkları haksızlığı kamufle etmek için seslerini yükselten ve muhataplarını bu yolla alt etmeye çalışan insanlar toplumun hemen her kesiminde vardır. Bu kimseler ne kadar gürültü yapabilirlerse haklılıklarını ispat etme imkânlarının o kadar artacağına inanırlar. Onlar için kimin haklı olduğu değil kimin alt edildiği önemlidir. Oysa haklı olan bir kişinin sesini yükseltmeye ve ben buradayım demeye hiç ihtiyacı yoktur. Haklı olan kişi haklılığını makul ifadelerle pekâlâ dile getirebilir. Bundan emin olabilirsiniz.