Bir Hoca Efendi  pazarda yürürken kar satan bir adamın önünden geçiyormuş. Kar satıcının söylediği bir sözden dehşete kapılmış, haşyetten düşüp bayılmış.

İnsanlar bir gölgeye almışlar hemen ve yüzünü gözünü yıkayarak kendine gelmesine yardımcı olmuşlar hocanın. Ayılınca da sormuşlar:

- Aman Hoca Efendi  korkuttun bizi. Sahi ne oldu da bayıldınız?

- Şu kar satan adamın sözleri bayılttı beni, demiş.

O zaman dikkat etmişler bu adam ne söylüyor diye. Meğer kar satan zavallı adam bir cümleyi tekrar edip dururmuş:

“Her an sermayesi eriyen bu adama acıyın…”

Ortalığa derin bir sükut yayılmış. Belki de o Pazar halkı en büyük bir vaizden öğüt alır gibi olmuşlar.

Evet, adam kar satıyor. Müşterisi olmayan kar her an damla damla eriyor. Eğer zavallı adam karı satamazsa, “zararı yok, yarın satarım” diyen diğer satıcılar gibi değil ki. Sermayesi eriyip bitiyor. Evine nasıl ekmek götürecek?

Evet, müşterisi olmayan mal zayidir. Zarar ettirir satıcısına. Başının çaresine bakmalı satıcı artık. Satılan mallardan alıp satmalı. Gecekondu mahallesinin bakkalı havyar satmaya kalkarsa zarar eder elbette. Halbuki ekmek turşu satsa, ekmek çemen veya helva satsa evini besler az çok.

“Marifet iltifata tabidir” denmiştir. Eskiden Pazar günü TRT’de “Cumhurbaşkanlığı senfoni orkestrası” müzik ziyafeti verirdi halka. Ama kimse dinlemezdi. “Bunlara harcanan paraya yazık” derdim. Acaba Tayyip Bey hala tutuyor mu onları? Bence bu kadar vergiyi boşa harcamamalı. Senfoni dinlemek isteyen bulsun dinlesin.

Her neyse, biz mevzuya dönelim. Evet, o dinlenmeyen orkestra belki de en pahalıya mal olan bir müzik topluluğu idi. Her biri sahasında uzman insanlar. Ama halk dinlemiyor işte.

Neden?

Zevkine uymuyor. Ruhuna yabancı. Çünkü ecnebi malı. Daha ötesi yok yani.

Ama aynı senfoni “Çökertme”yi çalıp söylese halk dinler. Ben dinledim, fena da değil yani. Çünkü bu yazıyı yazarken merak ettim da baktım acaba halk müziğinden bir şey çalmışlar mı diye, işte şu adreste gördüm: https://www.youtube.com/watch?v=f8427GhGoQo

Her neyse, lafı şu zavallı CHP’ye getireceğim. Zavallı Kılıçdaroğlu, boyundan büyük laf etmişti ya, “Bu anayasa değişikliği kan akmadan gerçekleşmez” gibi bir şey. Ben de o zaman “ataş olsan…” demiştim ve merak etmiştim hangi kandan bahsettiğini. Kimseden de bir ses çıkmadı hani. Bu arada o lafı bir zaman “Milli Görüş iktidar olmasına olacak da, önemli olan kanlı mı olacak kansız mı olacak” gibi rahmetli Erbakan söylemişti de yer gök inlemişti. Aylarca dillerden düşmemişti. Hayret değil mi, kelimeler bile adamına göre güç kazanıp iş görüyor.

Şimdi Meclis’teki kavgayı görünce o “kan dökülmesi” meselesini anladım. Ayak ısırılmış, kan dökülmüş, aşısı da vurulmuş…

Zavallı CHP’ye acıdığımı sanmayın. Zevkten dört köşe oluyorum. Kar satan adama benziyorlar. Kar gibi an be an eriyorlar. Bitip tükeniyorlar. Allah kökleri geçmese de kelaynak kuşları gibi birkaç tane müzelik kalsa. Evlatlarımıza gösterirdik, “hani halkına kara kitaplarda yazılı zulümleri işte bunlar işlemişti” diye.

CHP bu anayasa değişikliği olursa biter. Artık ebediyyen iktidar yüzü göremez. Halka ecnebi, zevkine aykırı bu mal artık bu pazarda gavur parasıyla bile beş kuruş etmez.

CHP yakıp yıkacak. Gerekirse Meclisi bombalayacak. Erken seçimde kurtuluş arayacak. Minderden kaçacak yani. Ama bu o kadar kolay olmamalı.

Hadi Ak Parti ve MHP’li yiğitler, alın atalarınızın intikamını. Bitirin şu CHP’yi. Zararı yok, çok çok birkaç kişi daha aşı vurdurursunuz. Ama bilin ki sizi aslanlar gibi karşılayacak bu CHP mağduru mazlum millet.