Samuel Huntington’un, 1993 yılında yayınlanan, Medeniyetler Çatışması konulu makalesi yoğun ilgi görmüş ve bu çalışma ile yeni dünya düzeni söylemi gündeme gelmeye başlamıştı. Artık uluslararası ittifakların kurulmasında medeniyetlerin belirleyici olacağı dolayısıyla olası çatışmaların farklı medeniyetler arasında gerçekleşeceği ifade edilmeye başlandı. Bundan sonra ortaya çıkacak çatışmalar ben ve öteki üzerinden gerçekleştirilecekti. Ötekileştirilen toplumlar mezhep ve meşrep çatışması ile birbirlerine düşürülecek ve bu durum sömürgeci baronların işlerini kolaylaştıracaktı. Anlayacağınız medeniyetler çatışması tezi laboratuvar ortamında üretilmiş öldürücü bir virüstü ve bu virüs İslam coğrafyasının başına musallat edilecekti.

 

Batının dünya üzerinde oynadığı kirli oyunlar, bu zihniyetin karakterini oluşturan vahşetin bir göstergesiydi. Peki, mezhep ve meşrep çatışması üzerinden birbirlerini düşman ilan eden Müslümanların durumunu nasıl açıklayacağız? Bilindiği üzere Resulullah bütün yaşamı boyunca Müslümanlara birliktelik çağrısı yapmış ve ümmet bilincini merkeze almıştı. Günümüz Müslümanları ise Batının laboratuvar ortamında üretip piyasaya sürdüğü bu söylemleri benimseyerek, aralarındaki bağı koparmaktan hatta birbirlerini öldürmekten kaçınmaz hale geldiler. Oysa ümmet bilinci, iman ve iman çerçevesinde şekillenen biz duygusu ile kaimdir. Biz duygusu ile hareket eden Müslümanlar birbirlerine bir zarar isabet ettiğinde hiç tereddüt etmeden harekete geçer ve bu zararı ortadan kaldırmanın yollarını ararlar. Bir fasık haber getirdiğinde doğruluğunu araştırır ve adalet ekseninde hareket ederler.