19. yüzyıl sonunda İsrail, batı emperyalizminin İslâm âlemini kontrol maksatlı icad ettiği bir proje idi. Siyonizmin bu projedeki rolü ne ölçüdedir? 

Yumurta-tavuk meselesi: Emperyalist babaların yol verdiği ölçüde! Filistin İngilizler tarafından işgal edilmese, Balfur deklarasyonu yayınlanmasa idi, siyonistler Filistin’e bu ölçüde göçebilir miydi? Sonrası için de aynı destek sözkonusu. Ta ki devlet oluncaya kadar.

İsrail’in kurulması için Osmanlı devletinin yıkılması lâzımdı.

Daha önce Arapların içinden maruf bir zatın emperyalistlerle Osmanlı karşıtlığında anlaşması ve İslâm aleminin atıf merkezi konumundaki devlete isyan etmesi lâzımdı.

Bütün bunlar oldu.

Osmanlı Devleti yıkılınca Arapların değil, siyonizmin önü açıldı. Malûm Osmanlı Devleti yıkılmasa Türkiye Cumhuriyeti kurulamazdı. “Bunu geçelim” diyeceğim, ama, geçmeyelim. Çünkü Türkiye Cumhuriyeti İsrail’in kurulma zemininde oluştulmuştur. Bu yüzden İsrail’li ilk tanıyan, daha sonra da en sıkı ilişkiler içinde olan halkı müslüman devlet TC idi. Tesadüfen mi yani?

TC. İsrail’in istepnesi idi. Bu durum 1970’lerde sarsılmaya başlandı. Sağ iktidarlar İslâm dünyası ile ilişkileri geliştirmek için buna mecbur kaldılar. 90’larda Necmeddin Hoca’nın iktidarı ile iş daha ileri gidebilirdi. Bu 28 Şubatla karşılandı. TC, 28 Şubat’la fabrika ayarlarına döndürülmek istendi!

80 yıl öncenin ayarlarına dönüş Türkiye’yi sarstı. Herşey allak bullak oldu. İlk seçimde millet fabrika ayarlarına dönenlere ayar verdi! Türkiye İsrail’le ilişkilerini sürdürüyor, reel politik bunu gerektiriyor. Fakat tepki gerektiği zaman da bir sürü “Arap” devletinden daha net tavır ortaya koyuyor.

İsrail için hem yakın hem uzak tehdit Türkiye!

Bölgede İsrail’e gerçek anlamda engel olabilecek potansiyele Türkiye sahip.

Yüz yıl önce “Ortadoğu”nun ilk tanzimi İsrail’e vücut vermek için yapılmıştı. Osmanlı Devleti yıkılmış, yerine çok sayıda “devlet” ihdas edilmişti. Şimdi İsrail’in güvenliğini sürekli kılmak için yeni düzenlemeler yapılmak isteniyor. Tabiî ki, “Türkiye nasıl engellenebilir?” sorusunu cevap verecek düzenlemeler bunlar...

Daha önce Araplar üzerinden yürütülen siyaset, şimdi Kürtler üzerinden sürdürülmek isteniyor. Araplar asıl meselenin Arapların devlet/ler kurması olmadığını yüz yıl sonra anlamış olabilirler mi?

İdrak tutulmasından kolay kolay kurtulunamıyor! Ne Bağdat, ne Şam, ne Kahire...Diğerlerini saymaya gerek görmüyorum. Bunlar emperyalistlerin siyasetine, siyonizmin tahakkümüne “dur” diyecek merkezler değil. Çünkü Şam Şam değil, Bağdat Bağdat değil ve Kahire Kahire değil! Dünya hükümranları bu merkezleri istedikleri şekilde hizaya getiriyorlar.

Şimdi Kürt devleti/devletleri oluşturarak emperyalizm bölgede son hamlesini yapmak istiyor: Siyonizmin devleti için her türlü hile hurda, yalan dolan mübah!

Kuzey Irak’da bir Kürt devleti! Yetmez Kuzey Suriye’de başka bir Kürt devleti! Hatta İran’da bir Kürt Devleti daha! Bu emperyalistler çok bonkör: “Bir istediniz üç, dört verdik”, diyecek kadar!

Devlet ama ne “devlet!”

Bir örgütlenmeye devlet demekle gerçekten devlet olmuyor!

BM’nin kayıtlarında yaklaşık 200 devlet var!

Ne bu çokluk? Bu çokluk, dünya hükümranlarının icadı: Parçala hükmet veya böl yönet!

Bu, bölgede yeni bölünmeler, bölünen unsurların refahı veya saadetinde artışa mı, azalmaya mı sebep olur?

Gerçek devlete talip olmak lâzım! Bütünü kucaklayan gerçek, sahih çözümler için düşünmek ve çalışmak mecburiyetindeyiz. Devlet olmak bayrak, marş, el kadar toprak, üç beş milyon nüfus ve en ufak ihtiyaçlar için düşmana el açmak değildir. Hava kuvveti olmayan, deniz gücü olmayan dandik “devlet” olmak matah bir şey değildir.

Siyonizm ile Kürdizm ele ele verirse ne olur?

İkinci İsrail olur!

İkinci İsrail’in Filistin’i neresi? Suriye, Irak, İran ve Türkiye!

Emperyalist arkalı siyonistler diyor ki: Bölgeyi Filistinleştireceğiz! Kardeşi kardeşe, müslümanı müslümana kırdıracağız! Bölgenin istikrarsızlaştırılması, kaynaklarının kolaylıkla sömürülmesi ve en önemlisi İsrail’in bölgeyi kontrolü, kürdistlerin eliyle mi olacak?