1. Müslümanların büyük kısmının sosyolojik musallâ Müslümanı haline gelmesi.

2. Beş vakit namazın büyük ölçüde terk edilmesi, böylece dinin direğinin yıkılması.

3. Müslüman halkın ilmihalini doğru olarak yeterli miktarda bilmeme kara cahilliği.

4. Ümmet birliği şuurunun çok zayıflaması.

5. Kendisine biat ve itaat edilen râşid bir İmam-ı Kebirin bulunmaması.

6. Kur’ana iman ettiklerini söyleyenlerin, nice Kur’anî emri yerine getirmemesi, Kur’anın yasak ve haram kıldığı şeyleri yapması.

7. Zekâtın Kur’ana, Sünnete, Şeriata, fıkha uygun şekilde, öncelikle Müslüman miskinlere ve fakirlere verilmemesi.

8. Zekât almaya, toplamaya asla hakları olmayan birtakım kişilerin ve kurumların zekât toplamaları.

9. Müslümanların, birbirinden kopuk bir sürü parçaya ayrılmış, bunların bir kısmının birbirleriyle çekişir olması.

10. İşlerin, hizmetlerin, vazifelerin ehliyetli ve güvenli kimselere verilmemesi.

11. Din hizmetleri için toplanan büyük paraların, bütçelerin büyük kısmının plansız programsız harcanıp ziyan edilmesi.

12. Bilhassa sabah namazlarında camilerin hemen hemen boş olması.

13. Bir kısım Müslüman hanımların ve kızların durumlarının İslamdan çok uzak olması.

14. Genel bir âfet, belâ, musibet haline gelen israf, lüks hayat tutkusu, saçıp savurma.

15. Bütün Türkiye ’de, İngiltere ’deki Eton Koleji ayarında vasıflı bir İslam mektebi bulunmaması.

16. Bir kısım Müslümanların ruhbanları erbab haline getirmiş olmaları.

17. Bir yığın icazetsiz müteşeyyih bulunması ve bunların tasavvufa ve tarikata gölge düşürecek işler yapmaları.

18. En korkunç fitne: Din sömürüsü yapılması, birtakım adamların Müslüman halktan kendileri için para ve mal toplamaları.

19. Her devirde bir tek gerçek gavs bulunurken, ortaya bir sürü gavs çıkmış olması.

20. Cami imamlığının parayla namaz kıldırma memurluğu seviyesine düşürülmüş olması. (Vazifelerini hakkıyla yapan ehliyetli imamları tenzih ederim.)

21. Din, İman, Kur’an hizmetlerinin paraya, menfaate endeksli olması.

22. Birtakım mutaassıp cahil kimselerin dinî konularda holiganlık, militanlık yapması. iman kardeşliğine, ittihad-ı İslam’a zarar vermesi.

23. Çoğunlukta olan Müslümanların, bölünmüş parçalanmış olmaları hasebiyle azınlık haline düşmüş olmaları.

24. İslam ahlakına uyulmaması, büyük günahların açıkta, açıkça, küstahça, meydan okurcasına fütursuzca işlenmesi.

25. Dinlerarası diyalog perdesi ardında, zamanımızda üç hak din vardır, üçünün de bağlıları ehl-i necat ve ehl-i Cennettir bozuk inancı.

26. Müslümanların açtığı ve çalıştırdığı öğrenci yurtlarında beş vakit namazın topluca, cemaatle kılınmaması.

27. Ülkenin en güçlü ve tesirli medya organlarının Müslümanların kontrolünde olmaması.

28. Türkiye’nin uluslararası şeffaflık, temizlik, ahlak, fazilet notunun 100 üzerinden ancak 41 olması. (2016 rakamı.)

29. İş, ticaret, sanayi, finans, çalışma hayatında, prensipleri Kur’an Sünnetten çıkartılmış Fütüvvet ahlak olmaması.

30. Cuma günleri ezan okununca ticarete, dünya işlerine ara verilmemesi.

31. Ramazan gündüzlerinde caddelerde, meydanlarda, sokaklarda, lokantalarda alenen yenilip içilmesi.

32. Bir kısım dindar anne ve babaların çocuklarını iyi Müslüman olarak değil, ileride çok para kazanacak iyi yaşayacak kimseler olarak yetiştirmeleri.

33. Çok büyük bir fitne: Alimlerin, bilenlerin halkı uyarmamaları, aydınlatmamaları, bilgilendirmemeleri, insanlara rehberlik etmemeleri.

34. Mutlaka ortak yapılması gereken hizmetlerin ortak yapılmaması ve başarısızlığa uğranması.

35. Bazı Müslümanların maddî menfaat karşılığında yalakalık, yağcılık, dalkavukluk yapmaları.

36. Ayakta uyumanın, (mecazî manada) uyurgezerliğin yaygın hale gelmesi.

37. Tevazu ve tezellül içinde eda edilmesi gereken bazı nafile ibadetlerin farz haline getirilmiş olması; lüks, ihtişamlı, açık büfeli, beş yıldızlı, adam başına 19 bin dolarlık şahane umreler yapılması.