ABD için "uluslararası kayyum mekanizması kurulması" ne demek? "Stratejik yatırımlarımızın başkasının eline geçmesine izin vermeyiz" ne demek? "2009 ABD için hiper enflasyon dönemi olacak" ne demek?

Ne oldu ekonomik globalleşmeye? Hani "yerli sermaye" "yabancı sermaye" ayırımı yoktu! Hani milli değer, zenginlik anlayışı tarihte kalmıştı? Hani İzmir'deki şirketi bir Erzurumlu'nun almasıyla bir Amerikalı'nın alması arasında hiçbir fark yoktu? Hani özelleştirmelerde sınırsız satış dönemiydi? Hani "stratejik yatırım" diye bir kavram yoktu? Hani neoliberalizm bütün insanlığın ulaştığı en yüce idealdi! Hani ekonomide "ulusal güvenlik" diye bir şey söz konusu olamazdı!

Bunları neden yazıyorum? Son derece çarpıcı bir gelişmeyi haber vereceğim de ondan! Amerika'da, Avrupa'da hiç görmeyeceğimizi düşündüğümüz, bizim onlardan bile küresel bir bakış açısıyla sarıldığımız bir anlayışın nasıl çöktüğüne işaret eden bir gelişmeyi! Bir zihinsel dönüşümü!

Para sistemi çöküyor. Bu çöküşü hiçbir siyasi irade, ekonomik otorite de engelleyemiyor. Her gün ABD ve Avrupa'dan dehşet verici haberler geliyor. Dünya sancılı bir değişim geçiriyor ve bunun nerelere uzanabileceğini kimse öngöremiyor.

ABD ve Avrupa'nın geliştirdiği tek seçenek trilyonları bulan paraları çöken sektörlere aktarmak. Bu, şu ana kadar ortak bir tavır olarak öne çıktı. Ama başka şeyler de yapılıyor. Yapılıyor ve dünyaya dayatılan ekonomik sistemin tam tersi uygulamalara girişiliyor. Üstelik bu "ilkel" yöntemlere Batı Avrupa ülkeleri yöneliyor, üçüncü dünya ülkeleri değil. Olay şu:

Fransa Cumrurbaşkanı Nicolas Sarkozy, "Her ülke stratejik kurumlarını korusun. Milli varlıklarının çöküşünü engellesin! Hiçbir şekilde bu kuruluşların yabancıların kontrolüne girmesine izin vermesin" çağrısı yapıyor Avrupa Birliği ülkelerine.

Ne yapılacakmış? Avrupa'nın büyük sanayi kuruluşlarının çöküşü engellenecekmiş! Bu "milli kuruluşlar" ayakta tutulacakmış! Bu stratejik kuruluşların başka ülkelerin, milletlerin, sermaye sahiplerinin eline geçmesi engellenecekmiş! Bu yüzden, otomotiv sektöründeki üç şirketi desteklemek için 25 milyar dolar ayrılacakmış!

Avrupa Birliği'nin krize karşı ortak stratejisinin dışında ülkeler kendilerini büyük çöküşten kurtarmak için kendi başlarına bu yönde hazırlıklar yapıyor. Sarkozy, "bu sektörler asla Avrupalı olmayanların eline geçmemeli" diye bitiriyor çağrısını…

Krizin her bir Amerikalıya faturası şu an için 17 bin dolara yükseldi. ILO Direktörü Juan Samavia, krizin 20 milyon kişiyi işinden edeceğini söylüyor ve ekliyor: "ülkeler, devletler sosyal krizleri önlemek için bir koordinasyon kurmalı."

Siyasi olarak meşhur "Bush Doktrin" tamamen çöktü! Yeni Amerikan Yüzyılı Projesi tamamen çöktü. "Önleyici savaş" doktrini yerini "düzenleyici savaş" doktrinine terk ediyor. Tek kutuplu siyasi düzen arayışı çöktü. Tek kutuplu ekonomik sistem hızla çöküyor. Anglo-Amerikan emperyal rüyası kabusa döndü.

Müthiş bir kibir ve açgözlülükle yerkürenin bütün zenginliklerini talan edenler, milletleri aşağılayanlar, ezenler, kendilerini yeryüzü tanrısı gibi görenlerin çaresizliğini izliyoruz. "Amerika sonrası dünya" hazırlıkları yapılıyor artık.

Şimdiye kadar 2.7 trilyon dolar hazine bonosu satan ülkenin hisseleri kağıt parçasına dönüyor. "Güçlü dolar" kampanyasıyla bütün ülkelerde dolar çılgınlığı yaşatan ülkenin 2009'da yüksek enflasyonla hatta hiper enflasyonla boğuşacağı öngörülüyor. Borçları kontrolden çıkmış şekilde şişiyor. Bir haftada 2 trilyon dolar ABD piyasasından kaçtığı söyleniyor. ABD ekonomisi için adeta veyaset denetimi isteniyor.

Ekonominin hızla çöküyor oluşunun önlem almayı imkansız hale getirdiği konuşuluyor. ABD dolarının artık kontrol edilebilir kur olmayacağı vurgulanıyor. Ekonominin her geçen gün daha derine battığı, dünyanın dolarla dolu olduğu, kimsenin bu para ile ne yapacağını bilmediği, bu gidişle büyük bir patlama yaşanabileceği belirtiliyor.

Bunlardan en önemlisi; ABD ekonomisi için uluslararası kayyum mekanizmasının kurulması gerektiğine ancak bu formülün krizin küresel etkilerini geçici de olsa durdurabileceğine dikkat çekiliyor.

Yukarıdaki cümlelerin her biri son derece önem