Kendi devleti bile kendisini tanımıyor.

Kendi halkı dalga geçmeye başlamış.

Atadığı adamlar bir bir gidiyor.

Altında çalışan memurlarına söz geçiremiyor.

O kadar ki, mahkemelere düşmüş. Görevi tehlikeye girmiş.

Dünya duruşuyla bile dalga geçiyor.

Sanırım evinde de takan yok kendisini.

Zavallı adam!

Kibrinin altında bir hiç yatıyor…

*  *  *

Böyle bir zavallı adam, düşünüp taşınıyor.

“Bir şeyler yapmam gerek” diyor.

“Özellikle de dünyayı idare eden karanlık güçlere kendimi kabul ettirmem gerek” diyor.

Ne yapabilir?

Dünya barışına hizmet, onları sevindirmez. Silah fabrikalarının çalışması gerek.

Mazlumlara sahip çıksa, onların hepsi Müslümanlar veya küçük ülkeler, küçük insanlar. Onları o hale zaten küresel karanlık güçler getirdi. Yine yaranamaz.

“Nasıl bir halt yesem de göze girsem” diye düşünüp duruyor.

*  *  *

Birden bir şimşek çakar zihninde:

“Acaba dünyayı boş versem de Yahudileri mi sevindirsem?”

“Onların yaktığı ateşe benzin mi döksem?”

Sonra da çıkıp HDP’liler gibi, “barış, adalet ve özgürlük” mü desem?

*  *  *

“Tamam, buldum” der hamamdan çıplak çıkan adamcasına…

Güya küresel karanlık güçleri sevindirecektir. “Benimle uğraşmayın. Beni kullanın. Artık ben de emrinizdeyim” diyebilecektir.

“Kudüs terörist devletin başkenti olsun” diyecektir.

Bir yoklama yapar.

Galiba “zavallı yalnız komik ve ahmak adam” görüntüsünden kurtulacaktır.

Uyarır insanlar, dost düşman “Yapma” der.

Ama aptallaşan yalnız adam, bunu yanlış anlar.

“Bak, beni ciddiye almaya başladılar. Etkinliğimi gördüler” der.

Ve dediğini yapar.

Bütün kabızlığını boşaltarak dünya barışının içine eder…

*  *  *

Şimdi kim temizleyecek bu pisliği…

Bizde bir atasözü var:

“İti öldürene sürükletirler”.

Keşke dünya bütün pislikleri temizleyebilse…

Korkarım bu zavallıyı bütün pisliği ile beraber yine küresel karanlık güçler temizleyecek. Tabi başımıza ne belalar açacak bir faturayı önümüze koyarak.

*  *  *

Hadi zavallı aptal adam, bir adım daha at.

Hadi Kuzey Kore’ye savaş ilan et.

Hadi birbirinizi yiyin. Bu zamana kadar sizin bize dediğinizi biz de size deme mutluluğunu yaşayalım: “İt ite…”

Hadi birbirinizi defedin de dünya kurtulsun.

Böylece kanlı coğrafyamız da azıcık nefes alsın.

Defolun gidin topraklarımızdan!

Ayet bir daha gerçekleşir inşallah:

“Eğer Allah, bir kısım insanları (kötülüklerini) diğer bir kısmı ile defedip önlemeseydi, mutlak surette, içlerinde Allah'ın ismi bol bol anılan manastırlar, kiliseler, havralar ve mescidler yıkılır giderdi. Allah, kendisine (kendi dinine) yardım edenlere muhakkak surette yardım eder. Hiç şüphesiz Allah, güçlüdür, galiptir." (Hac, 40)

*  *  *

Dedim amma içime sinmiyor.

Yine de dünya için barış istiyorum.

Ama bizim için de.

Bize yoksa, bu zulme, neden hayır dua edelim?

Bütün zalimlerin canı cehenneme…