Neden İlim?
Öğrencilere iyilik iki sınıf insandan gelir. Önce hocaları, sonra sair insanlar.
Hocalar, öğrencileri en iyi anlayan insanlardır. Çünkü hem o yolun kıymetini çok iyi bilirler, hem de o yolun bütün zorluklarını görüp geçirmişlerdir. Bu yüzden öğrencilerine karşı çok şefkatli ve merhametli olmalıdırlar. Onlara ilim öğretmek için her çabayı göstermeli, aynı zamanda terbiyeleri ile ilgilenerek iyi örnek olmalıdırlar. Herkese aklının seviyesince muamele etmeli, geç kavrayanları ayıplamamalı, asla hakaret etmemeli, aksine daha metotlu çalışarak kendilerini yetiştirmelerine yardımcı olmalıdırlar. Onların maddî manevî bütün ihtiyaçlarını gözetmelidirler. Sair insanlara düşen de bu konuda alimlerin gösterdiği yol ve usul içinde öğrencilere yardım etmeli, kol kanat germelidirler.
İlim adamları çoğunlukla toplumun refah seviyesinin ortasında veya altında kalmışlardır. Böyle olmasının sebebi onların, ilim elde etme uğruna, başka işlerle uğraşmayı terk etmelerinden kaynaklanmaktadır. Onlar, bütün zamanlarını ilme harcadıkları için, bir başka iş yapmaya vakit bulamamışlar, başka işlere ayrılan vakit için ağlamış, üzülmüşlerdir.
Böyle olunca da fakirlik, ilim yolcusundan ayrılmayan bir arkadaş olmuştur. Vefalı bir arkadaş!
İlim, aynı zamanda şerefli bir sermayedir. Ona sahip olanlar, izzetli insanlardır. Başkaları bilmese de, onlar ilmin kıymetini takdir ederler. Onun için makam veya varlık sahibi insanların kapılarına dilenmek için gitmez, onlara boyun eğmezler.
Bütün bunlar mülahaza olunduğunda, ilim adamlarının ekseriyetle servetleri olmaz. Çağımızda da bunu görüyoruz.
Özellikle İslamî ilimlerle meşgul olanlar, bütün bildiklerini başkalarına öğretmek için çaba gösteriyorlar. İstekli bulabilirlerse, ücretsiz öğretmek istiyorlar. Biz, okullarımızı bitirdikten sonra, öğrendiklerimizin çok yetersiz olduğunu gördük. Daha fazla öğrenmek için kapılarına gittiğimiz hocalarımız, bizi ücretsiz okuttular. Allah onlardan razı olsun.
Bir mühendis, avukat, mimar, hatta doktorla aynı yıllar içinde aynı zorluklarla tahsili yapan bir din dersi öğretmeni, bir müftü, vaiz ve imamın mal ve servet durumuna bakar mısınız?
Siz hiç avukatların veya doktorların odasında yazılan “danışma ücrete tabidir” tabelasını İslamî ilimlerde uzman olanların odasında asılı gördünüz mü?
Aksine onlar, ücretsiz öğretecek insan ararlar.
Nedendir bu?