* DEVLET ile rejim (düzen sistem) özdeşleştirilemez. Devlet cevherdir, düzen arazdır.

* Rejimin aksaklıkları, düzen veya sistemin bozuk tarafları varsa, onların ıslahına çalışılır, bu esnada devlete dokunulmaz.

* Bozuk düzen ile devleti bir görüp her ikisini birlikte yıkmak istemek cinnet olur.

* Devlet yıkıcıları, enkazın altında kalarak helak olur.

* Türkiye üç temel unsurdan oluşur: Ülke, halk, devlet. Bu üçü de hikmetin ışığında korunmalıdır.

* Anarşizm ne Allah, ne devlet diyerek her şeyi yıkmaya çalışır.

* İnsan zaman ve mekânla sınırlı ve kayıtlı bir varlıktır. İslam, “Vatan sevgisi imandandır” (Hubbü’l-vatan mine’l-iman) demektedir. Hiçbir Müslüman’ın vatanına hıyanet etmeye hakkı yoktur.

* Cumhuriyet fazilet (erdem) rejimidir.

* Fazilet üzerine bina edilmemiş bir cumhuriyet gerçek cumhuriyet olamaz.

* Gerçek cumhuriyetten başka, adı cumhuriyet olan ama gerçekte cumhuriyet olmayan rejimler de vardır. Muz cumhuriyeti, ananas cumhuriyeti, balkabağı cumhuriyeti, patates cumhuriyeti gibi.

* Devletin en temel sıfatı devamlılıktır.

* Kopukluklar, tarihî sosyal ârızalar, kazalar, devrimler, darbeler; devlete, dolaylı olarak vatan ve millete büyük zarar verir.

* Devamlılık konusunda iki ülke örnek gösterilebilir: İngiltere ve Japonya. İkisinde de yüksek seviyede evrensel insan hakları, demokrasi, hürriyet vardır.

* Din, inanç, ibadet, dinine uygun bir hayat sürebilme, dinî eğitim hürriyeti olmayan veya kısıtlanmış bulunan rejimler âdil, sağlıklı, dengeli değildir.

* Dünyada en fazla demokrasi, hürriyet İngiltere krallığında vardır.

* İngiltere bir istikrar ülkesidir. 1953’te tahta oturan Kraliçe Elizabet hâlâ yerindedir.

* Askerî ve sivil darbeler devlete, vatana, halka büyük zarar verir.

* 27 Mayıs 1960, 12 Mart 1971, 12 Eylül 1980, 28 Şubat darbeleri Türkiye’yi geri götürmüştür.

* Her toplum ne haldeyse öyle idare olunur.

* Din ve devlet iki büyük güçtür. Bunların birbiriyle savaştığı ülkelerde huzur, iç barış, asayiş, sosyal mutabakat olmaz.

* Osmanlı’da din ü devlet birliği vardı.

* İngiltere laik değildir, bir din devletidir. Devletin başı olan hükümdar, aynı zamanda millî Anglikan kilisesinin başıdır.

* Hıristiyan İngiltere’de şu anda 85 Şeriat mahkemesi faaliyettedir.

* İngiltere’de, halkı Müslüman olan mahallelerde (komünlerde) içki, sigara, uyuşturucu, kumar, bar pavyon, ahlaksız eğlenceler, fahişelik yasaktır.

* Türkiye’nin yakın tarihinde laiklik olmamış, laikçilik olmuştur.

* İslam düşmanı agresif aşırı laikçiler devlete, millete, vatana büyük zarar vermişler, ülkemizin Ortadoğu’nun Japonya’sı olmasını engellemişlerdir.

* Vesayetçi egemen azınlık rejimi, Cumhuriyetin en büyük tahripçisi ve düşmanıdır.

* Laiklik evrensel bir değer, bir hak ve vazife değildir. Temel insan hakları ile ilgili hiçbir metinde ve sözleşmede laiklik kelimesi ve kavramı geçmemektedir.

* M. Kemal Paşanın ölümünden sonra, Dönmeler tarafından üretilmiş Kemalizm (yarı) ideolojisi gerçek cumhuriyete ve insan haklarına aykırıdır.

* Laiklik cumhuriyetin, demokrasinin, insan haklarının olmazsa olmaz temel şartıdır iddiası tamamen mesnetsiz ve esassızdır.

* İslam ile Cumhuriyet birlikte barış içinde yaşayabilir.

* Din politikaya alet edilemez. Din ulvidir, politika süflidir.

* Alçak, rezil, ahlaksız, eşkıya, eşirra, münafık din sömürücüleri İslam’ı ve Ümmeti temsil etmez. Onların günah ve suçları yüzünden İslam suçlanamaz.

* Din sömürüsünün en büyük ana sebebi İslam medreselerinin ve tasavvuf tekkelerinin kapatılmış, uzun yıllar din eğitimi verilmemiş olmasıdır.

* İngiltere krallığının en büyük kısmında 1944’ten beri, bütün kolej ve liselerde, sabahleyin derslere başlanmadan önce okulun şapelinde ibadet ve ayin yapma mecburiyeti vardır.

* Kuruluş yılı olan 1868’den, 1912’ye kadar, Türkiye’nin Batıya açılan penceresi olan Galatasaray Sultanisi’nde (lisesinde) bütün Müslüman öğrencilerin vakit namazlarını, okul camiinde, okul imamının arkasında cemaatle kılmaları mecburiyeti vardı.

* 1923’te kurulan ilk Cumhuriyet bir İslam cumhuriyeti idi.

* Büyük Millet Meclisi’nin riyaset kürsüsünün üzerinde Kur’anın Şûra âyeti yazılı büyük bir levha vardı.

* İstanbul’da Dolmabahçe Sarayı’nda Cumhuriyetin Halifesi vardı, her hafta büyük merasimle cuma selamlığına çıkıyordu.

* Bir kısım Dönmeler gerçek cumhuriyete büyük hıyanet ve ihanet etmiştir.

* Yakın tarihteki din devlet kavgası tamamen sun’îdir (yapaydır).

* Gerçek Cumhuriyet tek parti faşist rejimi ile uyuşmaz ve bağdaşmaz.

* İngiltere krallığı Hıristiyanlıkla ve diğer dinlerle, Japon devleti Şintoizmle, Budizmle, Konfüçyanizmle ve öteki dinlerle nasıl barışık ise, Türkiye Cumhuriyeti de İslam’la barışık olmalıdır.

* Türkiye’de İslam’a, en az İngiltere’de olduğu gibi saygı gösterilmelidir.

* Yakın tarihte dinî inançları yüzünden asılan, zindanlarda çürütülen, eziyete uğrayan, sömürge yerlisi zenci parya muamelesi gören Müslümanlar aklanmalıdır.

* Resmî ideoloji kaldırılmalı, onun yerine millî kimlik, millî kültür, evrensel insan hakları prensipleri getirilmelidir.

* Vesayetçi egemen azınlıkların çoğunluğa hâkim olması ve onu ezmesi önlenmelidir.

* Askerî ve sivil darbe yolları kapatılmalıdır.

* Devlet idaresine bilgelik hâkim olmalıdır.

* Zorlayıcı, baskıcı, faşist, zalim, kan dökücü, hürriyet düşmanı devrim yolları kapatılmalıdır.

* Islahat ve restorasyon devri başlatılmalıdır.

* Devletin, Cumhuriyetin, demokrasinin önündeki bütün tabular yıkılmalı, engeller kaldırılmalıdır.

* Çoğunluğun, dinine ve inançlarına uygun bir hayat sürebilmesine imkân verilmelidir. Azınlıklara da geniş hürriyet verilmelidir.

***

Militan, holigan, fanatik, agresif Dönmeler; işlerine gelmeyen, kendilerini rahatsız ve tedirgin eden kimseleri linç ederler. Bu fakir isim vermeden, çok açık ve seçik bir üslupla birtakım tenkitler yaptım, beyanlarda bulundum. Sövmeden, hakaret etmeden, linç etmeden, gerici demeden, çarpıtmadan bunları çürütmeye çalışacak kimseler çıkarsa onları dikkatle okuyacağım. Seviyesiz yaygaracıları ne okurum, ne de onlara bir değer veririm.