* Peygamberimiz (Salat ve selam olsun ona) üç defa tekraren “Din nasihattir” buyurmuşlardır. Türkiye’nin Müslüman çoğunluğu büyük ölçüde nasihatsiz kalmıştır.

* Nasihatin birinci kaynağı, gerçek İslam medreseleri, icazetli râsih ulema ve fukahadır. Medreseler kapatılınca nasihat edecek kimseler yetişmemiştir veya az miktarda yetişmiş, tesirleri yeterli olmamıştır.

* Tasavvuf tekkeleri kapatılınca halka nasihat edecek gerçek şeyhler, kamil mürşidler yetişememiş, istisnai olarak yetişenler meydan bulamamıştır.

* İslam eğitimi, İslam mektepleri olmayınca nasihatli nesiller yetişmemiştir.

* Osmanlı zamanında aileler nasihat veriyordu. Aile kurumu sarsılınca çocuklara, genç nesillere nasihat verilememiştir.

* Ziyalı Müslümanların sayısı azalınca nasihat da azalmıştır.

* Ümmet birliği ve teşkilatı yıkılınca halka nasihat  edilememiştir.

* İmam, Emîr, Halife olan zat, baş nasihtir (öğüt verendir). Zamanımızda o da yoktur.

* Nasihatin genel, yoğun, tesirli olması gerekir. Zamanımızda böyle nasihat var mı?

* İlim, irfan, hikmet kalmayınca nasihat da kalmaz.

* Camiler faydalı, lüzumlu, zarurî, hayırlı nasihat merkezleri olmalıdır. Şimdi böyle midir?

* Namaz kılanların sayısı yüzde ona düştü. Bînamaz Müslümanlara, kardeşler namaz kılın diye etkili nasihat ediliyor mu?

* İsraf korkunç boyutlarda, günde dört beş milyon ekmek çöpe atılıp israf ediliyor. Halka bu konuda nasihat ediliyor mu?

* Din konusunda cahillik aldı yürüdü. Herkes ilmihalini öğrensin diye nasihat ediliyor mu?

* Cep telefonu çılgınlığı ülkeyi baştan başa sardı. Bu cihazlar hem fizikî sağlığı tehdit ediyor, vahim hastalıklara yol açıyor hem de bağımlılık yaparak akıl ve ruh sağlığına zarar veriyor. Bu konuda halka nasihat ediliyor mu?

* Dış ve iç düşmanlarımız iç barışı, sosyal mutabakatı yıkmak için Türk Kürt, Sünnî Alevî, dinci laik, şucu bucu, ocu mucu çatışmalarına zemin hazırlıyor. Buna karşı ne gibi nasihatler yapılıyor?

 
* Gazeteler, TV’ler halka iyi öğütler veriyor mu?

***

Sevgili Müslümanlar... Peygamberimiz dini nasihat olarak tarif etmişlerdir. Bu nasihat yapılmazsa din elden gider.

Din elden giderse, ülke ve devlet elden gider.

Niçin gider?.. Çünkü bizim millî kimliğimizin, millî kültürümüzün, var oluşumuzun ana faktörü dindir.

Düşmanlarımız ve bizden görünen ahmaklar dinin ve tasavvufun içini boşalttılar.

Nice cahil, geri zekâlı ve yetersiz, İslam temsilciliğine soyundu.

Nefsine nasihat edemeyen, halka nasıl nasihat edecek?

Acaba nasihat konusunda neler yapılabilir?

Âlim, fazıl, ehliyetli, icazetli, ziyalı bir müteşebbis heyet bir NASİHAT VAKFI kurabilir.

Bu vakfa hiçbir din sömürücüsü, şarlatan, soytarı, arivist, hokkabaz, münafık alınmaz, yaklaştırılmaz.

Büyük çapta nasihat yayınları yapılır.

Bir NASİHAT TV kurulur.

Çeşitli konularda nasihat afişleri bastırılır, her yere asılır.

Bu hizmetler ihlasla yapılmazsa başarılı olunmaz.

İhlas, olmazsa olmaz şarttır.

Sadece ihlasla da bitmez.

İlim, irfan, hikmet de gerekir.

Sadece akılla olmaz, akl-ı selim gerekir.

Ehliyet, liyakat, icazet gerekir.

NASİHAT VAKFI’nın bir kuruşu bile israf edilmeyecektir.

Bu vakfın başkanı ve mütevelli heyeti Ankara’ya gidecekler... Uçağın business class lüks kısmında seyahat ederlerse hain olurlar.

Beş yıldızlı içkili fuhuşlu otelde kalırlarsa hain olurlar.

Lüks makam otomobillerine binerlerse hain olurlar.

NASİHAT VAKFI başkanı, ileri gelenleri sabah namazlarını camilerde kılacaktır.

Lüks ve israflı hayat sürmeyeceklerdir.

Nasihat Vakfı’nın ileri gelenlerinden biri akşam yemeğini İncili Altın Kemik lokantasında 150 liraya yiyorsa, bu adam elbette nasihat edemez.

Nasihatin tesirli olması için, öncelikle edenin tutması, uygulaması gerekir.

Her yıl milyonlarca lira ile oynayan birtakım İslamî sivil toplum kuruluşlarımız var. Bunlar, halka nasihat etmekle yükümlüdür.

İslam dini bir nasihatler manzumesidir.

Halka nasihat etmenin planı programı, metodu konusunda, ehliyetli psikologlardan yararlanılacaktır.

 
Nasihatler ruhlara işlemeli.

Mideleri dopdolu olanların nasihatleri etkili ve faydalı olmaz.

Nasihların Resulullah’a biatli ve itaatli olması gerekir. Onun ruhaniyeti olmadan nasihat edilemez.

İlim Yayma Cemiyeti gibi hayırlı kuruluşlarımızın nasihat konusunda hizmet vermelerini bekliyoruz.

Gelecek Ramazan’a on bir ay kaldı. Ramazan için şimdiden bir nasihat kitapçığı hazırlanmalı, bundan en az bir milyon adet basılıp dağıtılmalıdır.

Öyle rastgele paldır küldür hazırlama işe yaramaz.

Benim bacanağım hocadır, o hazırlasın... Olmaz öyle şey!..

Hazırlanacak kitabın içeriği, konusu, çok iyi düşünülmelidir.

İhlaslı olması için, hazırlayacak kimselere bir kuruş bile telif ücreti ödenmemelidir.

Çağımızda İmam Gazalî sağ olup böyle bir broşür yazsaydı, hiç ücret alır mıydı? Verilmek istense kabul eder miydi? Teklif edenleri kovmaz mıydı?

Bu hizmete maneviyatsız, çapsız adamlar, haşarat bulaştırılmamalıdır.

Ramazan kitapçığı ilim, irfan, hikmet, akl-ı selim, İslamî çare ve çözüm hazinesi olmalıdır.

Harika bir sayfa düzeni yapılmalıdır.

Harika bir üslubu olmalıdır. Okuyanların gönülleri ihtizaza gelmelidir.

Dört renkli basılmalıdır.

Dünya kitap tasarımı ödülünü kazanmalıdır.

Biiznillah manevî fütuhata sebep olmalıdır.

İlim Yayma Cemiyeti, diğer birkaç sivil toplum kuruluşu ile birleşip bu işi yapabilir.

Bu işe bacanaklar, tanıdıklar, yakınlar, ehliyetsizler, kültürsüzler, yetersizler karıştırılmamalıdır.

Tavsiyem: Bu konuda ehliyetli kişilerden kısa raporlar alınmalıdır.

Bu konuda bir yarışma açılabilir.

Bu işe din sömürücüleri, ulema-i su’ burunlarını sokmamalıdır.

Bu gibi hizmetler sünuhat ile yapılabilir.

Sünuhat nedir, bilmeyenlere yazıklar olsun!

Para var, imkân var, fırsat var, hürriyet var ama böyle zarurî hizmetler yapılmıyor. Yapmayanlara yazıklar olsun?

Evet nasihat nasihat nasihat... Hizmet hizmet hizmet...

(Bu anlattığım hizmetler Ehl-i Sünnet dairesi içinde yapılabilir. İçine bid’at, nifak, cemaat holiganlığı  karışınca hizmet gider, hezimet olur.)