Mİllİ Takım, şu UEFA’nın yeni uydurması Uluslararası Milli Maç dümeninde ilk olarak Rusya ile Trabzon’da karşılaştı. Önce Trabzonsporlu futbolseverleri bir kere daha kutlayayım. Harika destek, harika tribün şovları vardı. Ben böyle şeyleri hesap etmem ama, uzun bir aradan sonra Trabzon’a milli maç düşmüş. Buradan bakınca destek ve şovları bir kere daha alkışlamak gerekir.

Peki, Milli Takım’ı alkışlayalım mı, yoksa yerden yere mi vuralım? Ben daha adı geçtiğinde Lucescu’nun bin kulüp hocası olduğunu bu sütunlarda yazmıştım. Ve demiştim ki, bugün bir kulüp başkanı olsam ilk görev vermeyi düşündüğüm hoca o olur... Ama Milli Takım başka bir şey... Rumen hoca neredeyse bütün maçları izlemek için o şehirden o şehre gidiyor. Ancak ne var ki, sabah idmanlarında uzun bir zaman tek bir futbolcunun yüzünü bile görmüyor. Sergen’i Türkiye’de tek oynatabilen, hem de iki ayrı büyük takımda, o değil mi?

Neyse yarıdan fazla gençlerle ve yenilerle kurulu bir takım var şimdi. Sahaya çıkan on bir de aşağı yukarı böyle... Hakan Çalhanoğlu kenarda gibi başlıyor, ama oyun içindeki çeşitlemelerde oraya buraya bulaşabiliyor. Zaten ikinci yarıda rakip kaleye giden üç gollük şut da ondan çeşitli bölgelerden çıktı. Yusuf tutuktu. Okay da öyle... Topal tek başına kaldı zaman zaman savunma desteğinde... Cenk gibi bir golcüye iyi top ulaştıramadık bu yüzden... Cengiz de artık paylaşımlı oynamayı öğrenmeli... Oğuzhan oyuna girdikten sonra takımın oyunu çok değişti diyenlere, acaba rakibin son yarım saat hangi oyun sistemini tercih ettiğinin farkına vardılar mı? Serdar’ın çıkışı ile değişen tandemi daha açık yakalamak adına, önde de gidiyorlardı baya, kontraya ağırlık verdiler. Bu arada Galatasaray’ın da, Milli Takım’ın artık Serdar’ın yerine bir isim bulması kaçınılmazdır. Çünkü bu oyuncumuz bir var, dört yok... Lucescu’nun dediği gibi hala kendi takımlarında resmi maç oynamamış oyuncularımız vardı. Bu da bir handikaptır.

Maçı kaybettik. Tamam... Ama ben derim ki, Caner ve  Selçuk mutlaka kadroya alınmalılar. Eski defterleri raflara kaldıralım. Eldeki yabancı furyası içinden ancak bu stoperleri çıkartabiliyoruz deniyor. Bence illaki Üç Büyükler’e değil, başkalarına da bakmak gerekir.

Sonuçta sezon başı olmasına rağmen ve son Dünya Kupası’nın çeyrek finalisti karşısındaki bizim takımı ben “Bir şey olmaz” biçiminde eleştirmeyeceğim... Tamam eksiklikler var. Ama yabancı ellerdekilerle, bizim sahaların çocuklarının bütünleşmesi de kolay değildir yani...