Ülke yönetimini teslim ettiğimiz kişilerin söylemlerindeki çelişkiyi bir çözebilsek daha doğrusu onların ne demeye çalıştıklarını bir anlayabilsek pek çok meseleyi kavrayacağız!

Ama bunu bir türlü başaramıyoruz.

Yönetimi teslim ettiğimiz kişilere bakarsak ülkemizde ne kriz var ne de ekonomimizde sorun var!

İnsanın bu söylemleri duyunca içinden, “Ne kadar şanslıyız” diye şükredesi geliyor.

Ancak ne var ki; aynı yöneticiler ihtiyaç olursa bankacılık sektörüne desteğe hazır olduklarını da söylüyorlar.

İddia ettikleri gibi gerçekten ülkemizde kriz ve ekonomimiz de sorun yoksa “bankacılık sektörüne destek” açıklaması neyin nesi oluyor?

İşte bunu bir türlü anlayamıyoruz.

Ve içimize bir kurt düşüyor.

Mesela yetkililer, “Her şeyi hesaba kattığımızda Türkiye kamu, hane halkı ya da özel sektör borçları noktasında spesifik hiçbir sorunla karşı karşıya değildir” diye konuştukları zaman bu sözlerin gerçek durumu yansıtıyor olmasını bütün samimiyetimizle istiyoruz.

Fakat öyle yoğun eleştiriler duyuyoruz ki o zaman bu sözler tüm anlamını yitiriyor.

Yetkililer “her şeyi hesaba kattığımızda” derken acaba neyi kast ediyorlar?

Ve de ülke ekonomisi hakkında olumsuz görüş beyan edenler ”her şeyi hesaba katmadan mı” konuşuyorlar?

Ülkemizde bir kriz ve de ekonomimizde bir sorun yoksa döviz fiyatları neden kontrol altına alınamıyor?

Akaryakıt fiyatları neden sürekli zamlanıyor?

Çarşı pazar neden ateş pahası!

Marketlerin raflarındaki fiyatlar ile kasalarındaki fiyatlar neden birbirini tutmuyor?

İtiraf etmek gerekirse marketler raflardaki etiket fiyatlarını güncellemeye yetişemiyorlar.

Kasalarda fiyatlar bir hamlede değişiyor ama raflarda aynı sürat yakalanamıyor. Yaşanan bütün bu olumsuzluklar ülkemizde bir kriz olduğu ve ekonominin de sorunlu olduğuna işaret olarak algılanıyor.

Ama yetkililer ısrarla böyle bir şey olmadığını iddia ediyorlar.

Gönlümüz onlara inanmaktan yana.

Aklımız ise buna pek izin verme yanlısı değil.

Yani gönlümüz ile aklımız arasında sıkışıp kalmış durumdayız.

Bir de bu açıklamaların Türkiye ekonomisini bizden iyi bilenlere yapılıyor olmasını pek anlayabilmiş değiliz.

Kendimizi sanki tereciye tere satar gibi hissediyoruz.