Bedenimizi ve bulunduğumuz alanı temiz tutmak ferdi ve toplumsal bir sorumluluktur. Vaktin tamamını temizlik yaparak geçirmek ve bunu bir saplantı haline getirmek ise patolojik bir durumdur. Aşırı olan her şey israf kategorisinde yer alır. İsraf ise ruh ve beden dengemize zarar getirecek manevi bir sorundur. Nitekim vaktinin neredeyse tamamını temizlik yaparak geçiren insanlar, vakit bulamadıkları için insanlarla bir araya gelemediklerini, yakınlarına vakit ayıramadıklarını dile getirir ve bundan duydukları rahatsızlığı belirtirler. Bu kimseler yaşamın diğer safhalarından uzaklaşmış ve tek bir alana yoğunlaşmışlardır. Bu durum kişiyi ruhsal bir bunaltıya ve anlam boşluğuna götürür. Zira aşırı olan her işte israf mutlaka vardır, israf ise insanın fıtratıyla uyumlu değildir.

İhtiyacımız miktarınca uyumak kendimizi zinde hissetmemize ve aktivitelerimizi daha rahat yapmamıza yardımcı olur. Vaktin çoğunu uyuyarak geçirmek ise tembelliğe ve kendimizi toplumdan soyutlanmamıza neden olur. O nedenle tavsiye edilen ihtiyacımız miktarınca uyumak ve dinlenebilmektir.

Hayatımızı idame ettirebilmek için düzenli beslenmeye ve gerekli olan besinleri almaya ihtiyacımız vardır. Fakat bunu bir ihtiyaç olarak görmeyip mutluluk aracı olarak değerlendirirsek obeziteye ve çeşitli hastalıklara maruz kalabiliriz. Fazla yemek ruh ve beden dengemizi nasıl bozuyorsa, ihtiyacımız olan yiyeceklerden mahrum kalmamız da aynı şekilde bir sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. Doğru olan ihtiyacımız miktarında beslenmek ve Allah’a hamt etmektir.

Söz duygu ve düşüncelerimizi karşı tarafa aktarmamıza yardımcı olan etkin bir araçtır. Sözle temennide bulunur, sözle sevgimizi iletir, sözle Allah’a yakarır, sözle doğruların aktarımını yaparız. Fakat her konuda olduğu gibi sözü sarf etme noktasında da israfa kaçtığımızda hata yapma riskimiz artar. Sözü israf eden yani çok konuşan kişi çok hata yapar. O nedenle sözü yerinde ve dozunda kullanmak zorundayız.

Sosyal medya bilginin kısa yoldan aktarımı ve iletişimin sağlanması noktasında önemli bir araçtır. Fakat bu araçlara bağımlı hale gelmek zamanın israfına, sosyal ve psikolojik sorunların ortaya çıkmasına neden olur.

İslam faydalı olan şeyleri vaktinde ve dozunda kullanmayı tavsiye etmiştir. O nedenle ihtiyacımız miktarınca, yemek, içmek, uyumak, gezmek, dinlenmek, harcamak hayatımızın dengesi için kâfidir. Bu unsurları sığındığımız bir liman olarak görmek ise hem ruh hem de beden sağlığımız için risktir.