Sürprizin iki sazanı

Türkiye ve Mısır Dışişleri bakanları Ankara'da "acil" toplantı yapıp İsrail'e "saldırıları acilen durdurması" için çağrı yaptı.
Sabah şerifleri...
Ben baktım, acaba iki "öfkeli" bakanın yüzlerinde biraz kızarma var mıydı diye, pek seçemedim.
Oysa her ikisi de, hükümetleri ve devletleriyle birlikte, maalesef, "İsrail'in kanlı sürprizi"nin iki önemli ayağı olmuştu.
Dün bütün dünyanın da öğrendiği gibi, "Bu saldırı için İsrail'in 6 aylık planları ve çalışması" mevcuttu.
Hadi o bir yana, 19 Aralık'ta İsrail kabinesi 5 saatlik toplantıda "kesin kararı" vermişti.
İsrail Başbakanı bundan sonra, 22 Aralık Pazartesi Ankara'ya geldi.
Cumhurbaşkanı ve Başbakan ile görüştü.
"Ne dedi, ne demedi" meçhul.
İsrail'in muhtemel müstakbel başbakanı, şimdiki Dışişleri Bakanı da izleyen perşembe günü Mısır'a gitti.
Yani saldırı kararı almışlarken, saldırıya birkaç gün kala, biri Ankara'yı, biri Mısır'ı işletti!
İşletti, çünkü İsrail büyük saldırının büyük sürpriz olabilmesi için, Hamas'ı, Filistinlileri, bu durumda çocukları, kadınları, yaşlıları gafil avlayabilmesi için büyük bir kandırmaca stratejisi hazırlamıştı.
Birincisi; hiçbir haber sızdırılmadı.
İkincisi; saldırı günü olarak İsrail'in asla saldırmayacağının düşünüldüğü kutsal günü seçildi.
Üçüncüsü; uzun süredir abluka altında inleyen Gazze'ye biraz yardım girebilmesi için İsrail saldırıdan bir gün önce kapıları gevşetti.
Dördüncüsü; bir sonraki kabine toplantısında durumun görüşüleceği söylenip durdu.
Ve en esaslısı; bölgede önemli iki ülke, üst düzeyde ziyaret edilerek, böyle bir saldırının gündemde olmadığı havası verildi.
Kısacası, bomba, füze, katliam yağdırmak için İsrail; Türkiye ve Mısır'ı da kullandı.
Şimdi iki bakan çıkmış birbirine baka baka "acil şey" istiyor.
Aslında azıcık utanmaları gerekirdi.
Tabii ki öncelikle kullanıldıkları, kandırıldıkları, "sürpriz katliam"ın daha kanlı olabilmesi için sazan yerine kondukları için!
Lakin, bir de şu var: Mesela, İsrail Başbakanı buraya gelirken, koskoca Türkiye'nin sıfır istihbaratının olması, işletilmeye, uyutulmaya müsait hale getirilmesi...
Ve daha vahimi:
İsrail'in saldırı planının Ankara'da da, Kahire'de de çıtlatılmış olma ihtimali!
Bu sonuncu ihtimal, elbet en vahimi.
Çünkü, "sazanlık"tan "kana kankalık" rezilliğine sürüklüyor sizi.
Onca çocuk, onca insan can vermişken, burada bir devletin üstüne yapışmış iki ihtimal bu olur mu:
a) Kandırılmış, kullanılmış.
b) Kandırmış, kana kanka olmuş.
Mısırlıları bilemeyiz ama, burası ne de olsa bir demokrasi.
Hükümet ve devlet organları bu rezaletin cevabını vermeli!
a) mı, yoksa b) mi?
Ölü çocuklar soruyor: Hangisi Amca!

Yarı ölüyü tam öldürmek!

İsrail'in en gıcık olduğu uluslararası şahsiyetlerden biri Richard Falk.
Princeton Üniversitesi Uluslararası Hukuk profesörü. 2001'de Birleşmiş Milletler'in Filistin topraklarından sorumlu İnsan Hakları Yüksek Komiseri olarak görev yaptı. Bu yıl da BM İnsan Hakları Konseyi'nin, Filistin'deki İsrail eylemlerini soruşturma sorumlusu oldu.
Yani, mesela Gazze'de olup bitenler, daha doğrusu "abluka altındaki" Gazze'de bitip olmayanlar onun konusuydu.
Ama İsrail Falk'u asla oraya sokmadı.
Çünkü, bırakın katliamı, daha abluka için, "Uluslararası Suç Mahkemesi"nin soruşturma yapmasını, İsrailli sivil liderler ile komutanların ablukadaki sorumluluklarının belirlenip hukuku çiğnedilerse yargılanabilmelerini talep etmişti.
Çünkü, Gazze'deki çocukların yüzde 46'sının açlık, ilaçsızlık, travma yüzünden akut anemiden muzdarip olduğunu, bombalar yüzünden çocuklarda sağırlığın yaygınlaştığını, 12 yaş altındaki çocukların yarısının yaşama arzusu kalmadığını duyurmuştu.
İsrail işte o "zaten yarı ölü" çocukları da "yüzde 100" öldürüyor!
Bu arada, unutmadan... İsrail devletinin nefret ettiği Falk, Amerikalı ama Yahudi!
İsrail daha önce Gazze elektrik santralını imha ettiğinde "Bu savaş suçudur" diyebilen B'tselem İnsan Hakları Örgütü üyeleri de Yahudi tabii, üstelik İsrailli.
Bazı yerlerde öylesine hemen "hain" derler, değil mi!