Yavuz Bahadıroğlu

Yavuz Bahadıroğlu

Ah çocuklar, çocuklarım!

Ah çocuklar, çocuklarım!

Gazeteler, Gazze katliamında 30 çocuk şehid olurken 150’sinin yaralandığını yazdı…
İçim yandı, yüreğim kanadı…
Onların hepsi benim sanki hepsi benim…
Hepsi benim çocuklarım!
Körebe oynadıklarım…
Top sektirdiklerim…
Şakacıktan güreşip yendiklerim, yenildiklerim…
Bizim yörenin, bizim mahallenin, bizim dünyanın çocukları…
Ha Gazzeli bir çocuk, ha İstanbullu…
Ha Filistinli, ha İsrailli…
Onlar aslında ne Filistinli, ne de İsrailli…
Onlar sadece çocuk.

Çocuklar masum, çocuklar mazlumdur…
Çocuklar sevgi dolu, çocuklar güzeldir…
Çocuklar özel, çocuklar tatlıdır.
Çocuklar melektir.
Onlar sevmeyi bilirler…
Karşılık beklemeden vermeyi bilirler…
Onlar oynamayı bilirler…
Hayat onlar için dramatik bir olgu değil, sadece bir oyundur.
Tamamıyla lekesizdirler…
Tümüyle art niyetsizdirler.
Her anlamda tertemizdirler.
Yine de öldürülürler!

Çocuklar dünyanın gidişatından anlamaz…
Çocuklar dünyada kaç devlet bulunduğunu dahi bilmezler.
Kaç sistem olduğunu fark bile etmezler.
Ne kapitalizmden anlarlar, ne sosyalizmden.
Din farkı, millet farkı, milliyet farkı gözetmezler.
Milliyetleri tanımadıkları gibi milletleri de tanımazlar.

Çocuklar yetişkinlerin menfaat hesaplarından anlamazlar…
Kimin dost, kimin düşman olduğunu fark etmezler.
Bu Filistinli, bu İsrailli demezler…
Bu Müslüman, şu Musevi demezler.
Bu ayırımlar onlara göre değil…
Onlar herkesi aynı aşkla severler…
Herkese aynı sevimlilikle gülümserler…
Herkesin yüreğine aynı sıcacık duyguları ilham ederler.
Çocuklar sevilmek içindir…
Öldürülmek için değil!

Nasıl kıyar onlara insan?..
Nasıl dondurur gülücüklerini dudaklarında?..
Nasıl kanatır beyinlerini, acımasızca.
Nasıl öldürür bir çocuğu, insan olan insan?
Politik hesaplara kendi geleceğini elleriyle nasıl kurban eder?

Kahrolsun ince politik hesaplar!..
Menfaat ilişkileri…
“Askeri çözüm” denilen çözümsüzlük!
Politikacıların doymak bilmeyen ihtirasları!
Acımasızlığın her çeşidi kahrolsun!
Çocuklar artık ölmesin…
Çocukları öldürenler ölsün!

Gazze yanıyor dostlar…
Yürekler kanıyor.
Uzakta bir çocuk ağlıyor…
Bütün çocuklar ağlıyor uzakta…
Bir ağızdan ağlıyorlar…
Sonra bir bomba patlıyor…
Susuyor…
Ve ölüyorlar.

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Yavuz Bahadıroğlu Arşivi