“İsrail'de ılımlılarla aşırılar arasında geçen seçim yarışı”ndan dem vuruyorlar ya, çok gülüyorum… “Ilımlı” dedikleri, Tzipi Livni ve Ehud Barak.

Gazze ahalisini yıllarca ambargo yoluyla kırıp geçiren, sonra da 'toplu sonuçlar'ı almak için Gazze'yi üç hafta boyunca havadan, karadan ve denizden bombalayan, camileri ve hastaneleri dahî yerle bir eden, 1350 sivil Filistinliyi taammüden öldüren, beşikteki bebeleri fosfor bombalarıyla yakıp kül eden mevcut İsrail hükümetinin uluslararası yasalara göre “soykırım suçlusu” olan bu iki temsilcisi ve onların partileri (Kadima, İşçi Partisi) “ılımlı”ymış!

Onlar “ılımlı” ise Şas Partisi niye “aşırı”?

Şas Partisi “aşırı” ise onlar niye “ılımlı”?

Kadima ve İşçi Partisi, “Filistinlilere acımak günahtır! Onlara füzelerle saldırın! Zevkle yok edin bu alçakları!” diyen Şas Partisi Kurucu Lideri Ovadya Yosef'in gösterdiği yoldan gitmiyor mu?

Şas Partisi'nden biraz daha 'hallice' göründükleri için Kadima ve İşçi Partisi'ne “ılımlı” diyeceksek, Gazze'nin yeniden işgal edilmesini savunan Netanyahu'nun Likud Partisi'ne de “ılımlı” diyelim.

Hatta, Liebermann'ın Evimiz İsrail Partisi'yle kıyaslayarak, Şas Partisi'ne de “ılımlı” diyelim; ne de olsa “Gazze'ye atom bombası atalım” diye tutturmadı (henüz).

İşe bakın: Elimizde “aşırı” olarak kala kala Liebermann'ın partisi kaldı.

Atom bombası diye tutturmasaydı ona da “ılımlı” diyebilecektik (“İsrail vatandaşı Arapları sürelim” söylemini “aşırılık” sayamıyoruz, çünkü aynı şeyi -biraz daha diplomatik bir lisanla- söyleyen Livni “ılımlılar”ın önde gideni kabul ediliyor!)

Demek ki neymiş?

Demek ki oylarının tamamına yakınını yukarıda mezkûr partilere veren İsrailli Yahudi seçmenler Filistinlilerin katliamdan geçirilmesi gerektiği konusunda hemfikir, yalnız bir konuda anlaşamıyor:

Katliamda konvansiyonel silahlar mı kullanılsın, atom bombası mı?

İşte “ılımlı” / “aşırı” kutuplaşması!