Türkiye’nin sosyo-ekonomik yapısına ve demokratikleşme sürecine en büyük katkıyı ne yalan söyleyeyim seçimler yapmaktadır…
Seçimlerden önce hiç kimse vatandaşın ne yediğini, ne içtiğini ve nasıl geçindiğini sormaz…
Sormadığı gibi de bilmek istemez…
Bilse keyfi kaçacak…
Keyifleri kaçırmanın sırası mı…
Ama seçim sath-ı mahalline girildiği anda vatandaş kıymete biner…
Paha biçilmez madene döner…
Varsa yoksa vatandaş…
Ellerine bir demet gül…
Yanağına öpücük üstüne öpücük konur…
Yollarına asfalt dökülür…
Doğalgazına indirim yapılır…
Evine kömür götürülür…
Erzak torbaları kapısına kadar taşınır…
Çarşaflar açılır kapanır…
Kur’an kursları baştacı edilir…
Kapısından girmedikleri mabedler nöbet tuttukları yerlere dönüşür…
Kürtçe kanallar açılır…
Diğer dillere yelkenler savrulur…
Nazım Hikmetler vatandaşlığa geri alınır…
Ahmet Kayalar için hazırlıklar yapılır…
Şivan Perverler iknaya çalışılır…
“Her şey halkımız için” edebiyatı en nadide şekliyle halkımıza yutturulmaya çalışır… Ve ne yazık ki halkımız da bu edebiyatı en güzel şekilde yemeye çalışır…
Madem ki bu halka yapılacak yol vardı da;
Neden şimdiye kadar yapmadınız…
Verilecek birkaç lokma ekmek vardı da;
Neden şimdiye kadar esirgediniz…
Giyimi kuşamı bu kadar önemliydi de;
Neden kan kusturmaya devam ettiniz…
Maneviyatı bu kadar önemliydi de;
Neden eğitimlerine darbe vurdunuz…
Kabirlere bu kadar saygı vardı da;
Neden Vahdettinleri gurbet ellerde mahsun bıraktınız..
Ve daha neler neler…
Nedenini sormaya gerek yok…
Her icraat bir oy…
Oy da dört-beş yılda bir istenir…
Hemen verilmez ki…
Verilse seçimin ne anlamı kalır ki…
Al gülüm ver gülüm…
Alan razı satan razı…
GÜNÜN SÖZÜ
Yüzü dost özü düşmandan usandım…
Dili mü’min kalbi şeytandan usandım…
Dostum herkesin kahrı çekilir de…
Ben davasız Müslümandan usandım…