Sayın Cumhurbaşkanı yargılanır mı, yargılanmaz mı skandalı gündemi tam da bileğinden öylesine yakalamış ki bırakmak bilmiyor.
Bırakmaz...
Çünkü sayın Gül, o mevkide kaldığı sürece kimileri hırsından çatlayıp murdar gidecek hale geldiler. Ananeleri yıkıldı, projeleri alt üst oldu...
Sen ki eşini çağdaşlık ölçüleri(!) dışında o makamda tutarsın, biz de sana yapacağımızı biliriz. Zaten Gül’ün koltuğa oturduğu günden beri gündem hep hadiseli geçmedi mi?
Kayıp trilyonlar bahane.
O davayı da yakından takip ettim. Kayıp olan bir kuruş bile yok, hem Erbakan Hoca partinin bir kuruşunu kimselere koklatmaz. Herkes rahat olsun...
Açıkçası partinin parası, partide harcandı...
Gelelim bugünkü gürültülere.
Cumhurbaşkanı yargılanır mı? Benim anlayışıma göre herkes yargılansın, ama yargılayacak kadro da gerekiyor. Ara sıra gündeme düşen YARSAP zihniyetindeki kadrolarla bu iş olmaz...
Önce tarafsız ve de uzman bir kadro, arkasından tüm dokunulmazlıklara paydos.
Kim istemez ki.
İş o değil.
Örneğin şu anda Köşk’te Mustafa Kemal, ya da İsmet paşa olsaydı aynı iddialar ortaya atılacak mıydı? Asla. Değil lafını etmek, düşünülmesi bile tehlike sayılırdı.
Sezer için de aynı iddialar olur muydu?!.
Eski Genelkurmay Başkanı Büyükanıt’ın ismi iddianamede geçti diye savcı Ferhat Sarıkaya’nın başına gelenleri gördünüz, savcı mesleğinden oldu.
Şu andaki hukuk skandalında görelim yaprak kımıldayacak mı? Orasına da bir parantez açalım. Sarıkaya’nın üzerine müfettişleri eski Adalet Bakanı Cemil Çiçek salmıştı, şimdiki bakanın ne yapacağını göreceğiz.
Anayasanın 105/3. Maddesi gayet açık.
Diyor ki, Cumhurbaşkanları sadece vatan hainliği suçundan yargılanabilir, başka şekilde yargılanamaz. Buna da Meclis’in 3/4’ü ancak karar verebilir, başkaları karar vermez...
Bu maddeyi dağdaki sığır çobanlarına okutsanız anlarlar.
O kadar net...
Peki Sincan 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin yaptığı ne oluyor?
O mahkeme durduk yerde karar verdi diye anayasanın 105. Maddesi çiğnenerek Cumhurbaşkanı yargılanacak mı?
Hakime göre öyle, ama “al yargıla” deseler, yargılayacak mahkeme yok.
Sebebi ise, hiçbir hakim bu konuda yetkili değil.
Olayı baştan alalım.
Bir kere Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı’nın vermiş olduğu takipsizlik kararı yanlış.
Neden?
CMK, savcının soruşturma sonucu yapacağı iki işlemden bahseder.
Savcı şikâyet, ya da resen aldığı ihbarları soruşturması sonucunda ya dava açacak, ya da takipsizlik kararı verecek. Burası tamam da, soruşturma yapacağı konuda yetkili olması lazım.
Buradaki obje önce yetki, arkasından soruşturmadır.
Dolayısıyla, cumhuriyet savcıları cumhurbaşkanları hakkında bir suç ihbarı almaları halinde, soruşturma yetkisine sahip olmadıklarından ne dava açabilecekler, ne de takipsizlik kararı verebilecekler.
Ya ne yapacaklar?
Evrak hakkında hiçbir işlem yapmadan ilgili makama gönderecekler.
Bu nedenlerle, öncelikle sayın Gül hakkında verilen takipsizlik kararı yasal değildir.
Birinci yanlışlık burada.
Gelelim olayın ikinci safhasına.
Sincan 1. Ağır Ceza Mahkemesi, önüne gelen takipsizlik evrakını öncelikle süre ve taraf yönünden inceleyecekti. İtiraz eden olayın tarafı mıdır, değil midir?
İtiraz, süresinde yapılmış mıdır, yapılmamış mıdır?
Anladığımız kadarıyla bu olayda hem süre geçmiş, hem de itiraz eden kişi olayın tarafı değilmiş. O zaman mahkemenin bu itirazı iki yönden reddetmesi gerekirdi.
Biri taraf ve de süre yönünden, diğeri de yetki yönünden.
Görüyoruz ki tam tersi yapılarak gündem oluşturuldu.
“Cumhurbaşkanı yargılansın” demek, o kadar kolay değil, işte biz o zoru başardık.
Daha doğrusu YARSAP’landık...
Bundan sonrası?
Ortada dibi başı yasal yönden bozuk olan bir karar var. Adalet Bakanı bu kararı vakit geçirmeden yazılı emir yolu ile Yargıtay’a gönderip ortadan kaldırtacak.
Ya kaldırılmazsa?
O zaman 367 sayısı gibi skandal bir olay daha hukuk tarihine geçmiş olur ki, bunu da halkımız aslan sosyal demokratların siciline yazar...
Zamanı gelince de hesabını sormak hukuk üstünlüğünün kendisine kalır.
(*) Emekli Hakim