Çeçenistan ve Çeçen cumhurbaşkanı için yazdıklarıma itiraz eden okuyucularım oldu. Ben, Çeçenistan’da, bizzat yaşadıklarımı yazdım. Bana itiraz edenler ise, zanlarını, şurdan-burdan duyduklarını karalıyorlar. Önce büyük bir kesinlikle belirtmeliyim ki, Çeçen halkının huzuru, hürriyeti, birliği, dirliği... için benim, kimseden nasihat dinlemeye ihtiyacım yok. Çünkü, Sivas’taki evimizin misafir odasında, Şeyh Şamil’in heybetli bir resmi tam otuz yıl asılı kaldı. Ben, Şeyh Şamil’in, Rus kuvvetlerine, tam 25 yıl nasıl kök söktürdüğünü dinleyerek büyüdüm. Şeyh Şamil’i yakın akrabalarımızdan biri sandım.
2009 yılının Kasım ayında, Çeçenistan’a misilsiz duygularla gittim. Doğrusu orada, yüreğimi kanatacak yakılmış-yıkılmış bir Çeçenistan göreceğimi sanıyordum. Çünkü Cıhar Dudayev, 1991 yılında, Çeçenistan’ın bağımsızlığını ilân edince, Rus ordularının nasıl büyük bir öfkeyle Çeçenistan’a saldırdıklarını, ülkede âdeta taş üstünde taş bırakmadıklarını ve yaklaşık dört yüz bin Çeçen kardeşimizi şehit ettiklerini basından ve televizyon yayınlarından biliyordum. Bu bakımdan yakılan-yıkılan bir ülkeye ineceğimizi sanıyordum. Ama Grozni’yi görünce, büyük bir şaşkınlık içinde kaldım. Çünkü etrafta, Rusların yıllarca yakıp-yıktıkları bir başşehirden en küçük bir iz bile yoktu. Grozni, geniş yolları, büyük meydanları, gösterişli evleri ve tam bir Osmanlı zarafetiyle yükselen beş bin kişilik câmileriyle bizi kucaklamaya, sevindirmeye başladı.
Çeçenistan Cumhurbaşkanı muhterem Ramazan Kadirov’u ise, ilk defa bir sabah namazında gördüm. Benim arkamdaki safta, sade bir Çeçen vatandaşı gibi oturuyordu. İmamın işareti üzerine, günün ilk ezanını o okudu. Düşünebiliyor musunuz? safların arasında, oturan ve ezan okuyan bir Cumhurbaşkanı!
Daha sonraki günlerde de, ben Çeçen Cumhurbaşkanını, hep halktan biri olarak gördüm. Sonra, vakt-i zamanında dağlara çıkarak Ruslara karşı çete savaşlarına girişen mücahitlerle konuştuk. Bize dediler ki: “Bir zamanlar, işte biz bugünkü Çeçenistan’ı kurmak için dağlara çıkmıştık. Cumhurbaşkanımız, hayalimizdeki Çeçenistan’ı kurduğu ve yaşattığı için silahlarımızı bırakarak dağlardan indik!”
Benim samimi kanaatime göre, Çeçenistan’ın yeni Cumhurbaşkanı çok akıllı, çok yürekli, çok basiretli bir devlet adamı.
Putin’le anlaşma imzalaması onun akıllı, dikkatli, vatansever bir devlet başkanı olduğunu gösteriyor. Bugün Çeçenistan bir milyon iki yüz bin nüfuslu bir ülke. Rusya ise yüz elli milyon nüfuslu bir devlet. Çeçenistan’ın kendisinden beş misli, on misli, yirmi beş misli bir devletle değil, yüz elli misli bir devletle çatışmasını isteyenler, bilmeyerek Çeçenistan’ın idam fermanına imza atmaya çalışanlardır.
Çeçenistan’ın Ramazan Kadirov gibi mü’min, akıllı, basiretli, yürekli devlet adamlarına şiddetle ihtiyacı var. Yüreğimiz, Çeçen kardeşlerimizle beraber.