Siz istediğiniz kadar güvenebilirsiniz..
Maalesef ben icraatlarına bakınca güvenemiyorum..
"Bağımsız yargı" dedikleri bağlantılı yargıya muhtemelen bazı güvenenler olabilir..
Ben katiyyen güvenmiyorum..
İsteyerek olmadı bu güvensizlik.. Kara kaplı kitaplılar birliği mensupları her gün kafama vura vura güvenden caydırdılar..
Yoldaş medya mensupları, patronları da dahil köküne kadar güvenebilirler.. Çünkü onlara daha adil olanı lazım değil..
Amma ben güvenemiyorum arkadaşım..
Eskiden sorarlardı:
TSK'ya güveniyor musunuz?
TSK, yani Türk Silahlı Kuvvetleri.. Herkes güvendiğini açıklar, ben ise susardım.. Öfke burnuma kadar çıktığında "Bana güvenmeyen TSK mensuplarına ben aptalca niye güveneyim" derdim..
Akredite uygulayan, inançlıları safdışı bırakan TSK büyüklerine güvenmek benim ölçülerime ters gelirdi..
Laikliği baz alıp, kadınların giyimine, başörtüsüne savaş açan TSK'ya güvenemezdim..
Amma şunu da belirteyim ki ben Türk'üm, Türk ordusuna düşman olamam.. Zira başka bir ordum yoktur.. Ordu yöneticileri içinden çıkan kendini bilmezlere kızıp kendi orduma cephe alamazdım..
Zaman zaman müşahede ettiğim hatalara, yanlışlıklara rağmen, ben Türk yargısını da severdim, güvenirdim..
Ta ki sene 2000'lere gelene kadar..
Ve şimdi üzülerek belirteyim Türk yargıçlarının "Yüce" sıfatı taşıyan mensuplarına hiç güvenmiyorum..
Hele de mezhepçi bir kesimin eline geçmesinden dolayı tamamen güvenimi kaybettim..
"Millet adına" diyerek millete rağmen karar vermelerinden dolayı ne yazık ki saygımı kaybettim..
Dedelik müessesesini yargıya nakledenleri gördüm ve sırf yargı adaleti adına yargıçlara güvenimi yitirdim..
Şeflik dönemlerinde bile yargı daha adildi, daha tarafsızdı..
Ya şimdi?
Şimdi tanımadığımız bir mevsime girdik..
Baharı yok, yazı yok, sonbaharı yok.. Kışı var amma eski bildiğimiz kışlardan değil..
Ankara Yüce Yargısının kendi meslektaşlarına, bazı sevdiklerine tahliye çıkarmıyor diye ceza kesmesine şahit olduktan sonra ben yargıya güvenmiyorum..
Herhalde güvenip güvenmemek benim hakkımdır..
Bu beyanımdan dolayı beni belki de cezalandırmak isteyecektir bağımsız amma yoldaş yargıçlar..
Dedelerin ve Tay'ların insafına, inisiyatifine giren yargıdan hiç hayır gelmeyeceğine adım gibi inanmaktayım..
Adamlar Kerbela olayını unutmuyorlar.. Arabistan'daki iğrenç bir katliamı Türkiye'ye taşımaktan çekinmiyorlar..
Yavuz Sultan Selim Han'a karşı yükselen intikam hislerini de çok iyi bilirim..
Son günlerde Kahramanmaraş, Çorum hadiselerini (provokasyon olduğu halde) gündemden düşürmeyen, Madımak Oteli leblebisi yemekten vazgeçmeyen, kinci, intikamcı şahıslara güvenmek bana göre değil..
CHP'liler dibine kadar güvensinler..
MHP'liler de güven üstüne güven tazelesinler..
AKP'liler iki ileri bir geri halay çeker gibi, daha doğrusu hem ağlayıp hem gitmek isteyen gelin misali koşa koşa gitsinler sevgi ve de güven izharına..
Medya güvensin.. Çünkü hesaplarına gelir..
İşçi Partililer eniğinden cücüğüne kadar güvensinler.. Zira onlar Ergenekon terör örgütü yargılamasında çok sevdiler, çok güvendiler..
Ben güvenemedim bu her şeye müdahil olan "Yüce Yargı" mensuplarına..
Eskiden askeriyenin darbesinden endişe ederdik.. Şimdi yargıçlar darbesinden endişe etmeye başladık.. Hakları olsun-olmasın her konuda benim adıma verecekleri karardan dolayı güvenimi baltaladılar..
Fikrini izhar eden yazarları bile mahkemeye vererek susturmaya çalışanları nasıl seveyim, nasıl güveneyim?
AKP'nin Süleyman Demirel tıynetlisi Cemil Çiçek güvensin yargıya..
================
Yalakanın erbabı ayak uydurur çağa
Çaresiz gariplerin keçisi kaçar dağa
Dik dur, diktatör olma, yatıktatör desinler
Hakyol üstünde yürü, meyletme sola-sağa