Bakın bakalım bu istek Müslümanca mıdır?
Gavurca mıdır?..
Müslümanca desek...
Vicdanı hür Müslüman Kürtlerin bölünmek veya özerklik gibi bir niyetleri yok.
Kuzey Irak bölündü ve de gördü...
Ne gördü?
Fakirliği, fukaralığı, kargaşayı, müstemlekeciliği...
İsmi Kürdistan, dağları ile ovalarında teröristler, semalarında ABD uçakları...
O hali ile özerk olsa ne olur?
Yoksa, küçük olsun benim olsun zihniyeti mi?
Her koparan başına geçiyor ya...
Efendisi nezdinde ağa oluyor, bakan oluyor, paşa oluyor...
Servet sahibi oluyor!
Nefis bu, olsun da nasıl olursa olsun...
Kuzey Irak dünyanın en zengin petrol rezervlerine sahip ama yönetenler varlıklı, yönetilenler bir kilo bulgura muhtaç. Halk çoluk çocuk perişan...
Bir başka açıdan, Müslüman bölünmez, bütünleşir...
Ne zaman bölündük, o zaman işimizi bitirdiler...
“Allah’ın ipine sımsıkı sarılın ve fırkalara ayrılmayın.” (Ali İmran 103)
Akif’in diliyle:
“Tefrika düşmeden bir millete düşman giremez, yürekler bir vurdukça top bile sindiremez.’
Daha birçok ayet ve hadisler...
İşin gavurcasına gelince, konuyu Tanzimat fitnesinden itibaren almak zorundayız.
Tanzimat’ta ne dediler?
Azınlık hakları, eşitlik, hürriyet, adalet...
Sonra ne oldu?
İttihat ve Terakki denilen İngiliz destekli eli kanlı bir örgüt türedi.
Zamanın aydınları ağızlarını açtılar ama iş işten geçince kapatacak fırsat bulamadılar.
Gitti dev Osmanlı...
Şimdi de gitti Irak... Artık o Irak denilen Osmanlı topraklarında ırzları kirletildiği için her gün yüzlerce kadın/ana intihar ediyor. Mezhep, tarikat, ırk çatışması yapanların eseri.
İlahi mesaj “Eserlerinizi seyredin” diyor...
Irak çıkmazı, ayrılığa düşenlerin yüz karasıdır...
Koskocaman İslam alemi, üç milyon İsrail teröristi ile başa çıkamıyor.
Şayet yürekler bir olsa Irak dağlarında PKK denilen örgüt olur muydu?
İslam alemi durmadan kan kaybediyor...
Parçalara bölünüyor... O parçalar da kolay lokma yutuluyor...
Kürt hakları imiş... Allah’tan korkun, bu ülkede sadece Kürtler mi yaşıyor?
Türk hakları dense aynı soruyu sorardım, bu ülkede sadece Türkler mi yaşıyor?
Bırakın bu İngiliz ağızlarını...
Bir delikte kaç defa daha sokulacağız?
Müslüman Kürt yazarlara bakıyorum, konuştuklarında gözleri havada, kulakları İmralı’da. Dillerini arı ısırmış olmalı ki PKK diyemiyorlar, pe ke ke diyorlar...
Gaflet sarmış her taraflarını...
Uyuşturulmuşlar.
Hep öyle olmuştur. Bir kavme bela geleceği zaman uyuşur, basireti bağlanır...
Zannediyorlar ki Kürt özerkliği elde edilse sobanın başına geçip kestane keyfi yapacaklar...
Vay gafiller vay...
Bölündün mü, gittin....
Tek yumruk oldun mu, güçlüsün...
Hani “Mü’minler ancak kardeştir” hükmü?..
Onun için sordum, “Kürt Özerkliği” Müslümanca mı, gavurca mı?
Allah’ın farz emri dururken kıblesizlerin peşine takılıp maceralara sürüklenmek isteyenler akıllarınca ne bekliyorlar? Afganistan karşımızda, Filistin yanı başımızda...
Osmanlı dedenin kemikleri mezarında sızlıyor.
Talabani dün Kürtçülük yapıyordu, bugün devlet başkanıdır...
Ne yapıyor?
Her gün binlerce insanın nasıl parçalandığını seyrediyor, efendisine “baş üstüne” diyor...
Müslümanların servetine göz diken leş kargaları...
Konuşurken tekleyip hakkı söylemeyenlere sesleniyorum:
Ey gafiller, arı soksun dilinize...
Ve de hakikatler karşısında susanların dilsizliğine üzülüyorum...
Irkçılık yapan her kimse onun çekeceği ilahi azaba da üzülüyorum...
Ötelerde ne cevap verecekler?
Tarihi okumuyorsunuz, bari büyüklerinizin nasihatlerini dinleyin...
Kur’an’a bakın...
Hadisleri okuyun...
“Arabın aceme üstünlüğü yoktur, üstünlük yalnız takvadadır” diyen İslam peygamberine kulak verin. Görün ki “Müslüman bir delikte bir sefer sokulur, ikinci sefer sokulursa onun hafiliğine delalettir.”
Öyle buyuruyor Allah Resulü...
Vizeler kalkıyor, gümrükler kalkıyor, yarın da sınırlar kalkacak; bizimkiler hâlâ “Kürt Özerkliği” diye tutturmuşlar. Allah ıslah etsin ... Akıl ve izan versin....
Aramıza fitne sokan Siyonizm’in gözü kör olsun...