Sevgili Peygamberimiz Efendimizin (s.a.v) Hz. Ömer’den bir hadis-i şeriflerinde şöyle buyurduğu naklediyor:

“Ameller ancak niyetlere göre değerlendirilir; herkesin niyeti ne ise eline geçecek odur. Kimin hicreti, Allah ve Resûlü (rızası ve hoşnutlukları) için ise, onun hicreti Allah ve Resûlü’ne yönelmiş sayılır. Kim de elde edeceği bir dünya veya nikahlanacağı bir kadından ötürü hicret etmişse, onun hicreti de hedeflediği şeye göredir.” (Buhârî, Bedü’l-Vahy, 1; Müslim, İmare, 155; Ebu Davud, Talak, 11)

Bu sözlerin, Allah Resûlü’nden gelmesine sebep şu olaydır:

Mekke’den Medine’ye herkes Allah için hicret ediyordu. Ancak bir sahabi, sevdiği Ümmü Kays adındaki bir kadın için hicret etmişti. Şüphesiz bu zat bir mü’mindi ama, niyet ve düşüncesi davranışlarının önünde değildi...

O da bir muhacirdi ama, ihtimal ki Ümmü Kays’ın muhaciriydi. Ancak Allah için katlanılabilecek bunca meşakkate o, bir kadın için katlanmıştı. İsim zikredilmeden, bu hâdise, Allah Resûlü’nün yukarıda zikrettiğimiz mübarek sözüne mevzu olmuştur. Sebebin husûsiyeti, hükmün umûmiyetine mâni değildir. Onun için bu hadîsin hükmü, umumidir, her işe ve herkese şâmildir.

Öyleyse sadece hicret değil, namaz, oruç, zekat, hac, eğitim, cihat, yönetim gibi bütün ameller niyete göredir. İnsan hicret veya cihat etmek istediğinde niyeti, sadece Allah ve Resûlü olursa, bunun karşılığı olarak Allah ve Resûlü’nü bulur. Bu da hep böyledir.

Niyeti Allah olmayan bir insan, bütün çabasına rağmen, eğer hicretten veya cihattan maksadı bir kadınsa, bir dünya serveti veya iktidarı ise, bütün o sıkıntılar dünyaya ait zevkler için çekilmiş ve bir manada katlandığı her şey hebâ olup gitmiş sayılır.

“Bir amelin amel olarak değer bulması niyete bağlıdır; niyetsiz hicret, turistlik; cihad, bâğîlik; hac, aldatan bir seyahat; namaz, kültür fizik; oruç da bir perhizdir. Bu ibadetlerin, insanı cennetlere uçuran birer kanat haline gelmesi ancak niyet mülâhazasıyla mümkün olur.”

Buna göre soruyoruz; PKK’nın amacı Allah Teâlâ’nın ve Sevgili Peygamberimiz Efendimizin (s.a.v) rızasını kazanmak için din, iman adına çalışmak, şeriat getirmek midir?

Ne gezer?

Birisi kalkıp da “evet” dese kim inanır buna?

PKK bir din ve şeriat düşmanıdır. O kadar ki can düşmanı sisteme “gelin irtica ve şeriat ile ortak mücadele verelim” demiştir.

PKK şimdi alimleri toplamış da fetva verdirmiş…

Hoppala!

Yahu PKK önce bir Müslüman olsun hele. İslam ahkamına bağlı olsun, sonra fetva arasın. Bu ne yüzsüzlük ve pişkinlik böyle!..

Devam edeceğiz bu konuya…