F.Bahçe, Selanik’te 1-0 kaybettiği maçı rövanşta tura taşıyabilmek için oyun alanının neredeyse tamamına yakın bölümünde rakibinden top yapma, top kapma gibi “olmazsa olmazları” daha fazla sergilerken, rakibin savunması içindeki Niang’ı bir türlü takviye edemedi.
Salpingidis ile maçın başından sonuna kadar 10 kişi oynayan PAOK, savunmasının önünü çok iyi de kapatamamasına rağmen F.Bahçe ön liberoları ve Alex rakibin orta alanı ile geri dörtlüsü arasında neredeyse varlık gösteremeden oynadılar.
Sadece Emre ilk yarıda dönen bir topu nefis bir vuruşla gol yapabildi o kadar.
Topuz ve diğer tarafta oynayan Stoch ise orta sahalarının bu zafiyetini kapatmak adına içeriye çok girip çıktılar, bunu yaparken yoruldular. Ve de rakibin oyunun merkezinde birikmesine çanak tuttular.
“Hoş F.Bahçe çizgiye çok inip de rakip savunmanın dengesini bozsaydı” ne olurdu diyeceksiniz, pek de bir şey olamazdı.
Çünkü Niang bundan evvelki Kezman, Anelka ve Güiza gibi yalnızlığa çoktan itilmiş ve arkasındaki oyuncunun bıraktığı boş alanları da hem top kapmak hem de top alıp gitmek uğruna doldurmaya çalışınca o da eskiler gibi güç iflasına uğramıştı.
PAOK’un hocası takımını Salpingidis yüzünden 10 kişi oynatmak yerine golün kahramanı Muslimoviç‘i daha önce değiştirse, Bilica ile Lugano tıpkı goldeki gibi çok zor bir gece geçirirlerdi.
Futbol oyununda özellikle fazla golün gerekli olduğu maçlarda en uçta oynayan oyuncularınızın arkasındaki alanları daha çabuk ve fazla adamla doldurup maçı idare etmeye çalışan takımları cezalandırabilirsiniz. Aksi çok zordur.
Tabii dün akşamki F.Bahçe ile ilgili önemli bir tespit yapmak gerekir.
Trabzon’da Alex‘i oynatmayıp kaybettiği için topa tutulan Aykut Kocaman, bu defa aynı oyuncuyu uzatmalar da dahil oyunda tutarak acaba şöyle bir mesaj mı vermek istedi:
“Alın sevgili Alexiniz!”