BÜLENT Ecevit vefatının 4. yılında CHP tarafından törenle anıldı, CHP içindeki iki grup da katıldı törenlere...
Kemal Kılıçdaroğlu Ecevit’in İsmet Paşa’ya karşı verdiği mücadele sırasında 4 Mayıs 1972’de söylediklerini tekrarladı:
“Demokratik bir partinin özgür üyeleri mi olacağız, Merkez-i Umumi’nin kapıkulları mı?”
Ecevit bu sözleriyle İttihat ve Terakki geleneğiyle birlikte Tek Parti mirasını da eleştiriyordu. DSP’nin sonraki iç yönetim tarzı ayrı bir meseledir ama CHP geleneğinde bu sözler ‘statüko’ya karşı çıkışın ifadesidir ve Kılıçraoğlu’nun Ecevit’i anarken onun bu sözlerini seçmesine elbette memnun oldum.
Fakat bugünkü konum bu değil... Üzerinde durmak istediğim temel soru şudur: Bugün Ecevit’i özlemle ananlar onun ‘entelektüel değişim’i hakkında bir fikre sahipler mi?

Ecevit’in değişimi
Milliyet gazetesinin 8 Eylül 1991 günlü manşetinde “Ecevit: Değiştim” haberi yer alır.
Haberde Ecevit mesela piyasa ekonomisini benimsediğini söylüyordu. Dahası “Dinsel inanç ve tarikatlara karşı değilim, tarikatlar serbest kalmalı” diyordu!
Ecevit’i anma törenine katılan Önder Sav yanlısı CHP’liler ne der buna?!
O dönemde “Ecevit’e verdiğim oy haram olsun” diye yazanlar olmuştu da...
1999 yılının Ağustos ayındayız; Başbakan Ecevit “özelleştirme” ve “tahkim”i anayasaya koyuyor ve “Tahkime karşı çıkanlar çağdışı solculardır” diyor. Ve...

Cumhuriyet gazetesi Ecevit’in otuz yıl önce, 1969’da söylediklerini aktarıyor ve “Ecevit eski söylediklerinin tam tersini yapıyor” diye yazıyordu!
Otuz yıl önce 1969’da Ecevit yabancı sermayeye ve piyasa ekonomisine ateş püskürüyordu; Cumhuriyet onun bu otuz yıl önceki sözlerini aktarıyordu!

Kılıçdaroğlu ne yapacak?
Halbuki otuz yıl, hatta on yıl, bazen beş yıl bile bir düşüncenin değişen gerçeklerle sınanması için yeterlidir! Kaldı ki 1969-1999 arasında Sovyetlerin çökmesi, uluslararası ticaretin kat kat artarak dünyada ekonomik trafiğin fevkalade yoğunlaşması, sermaye ve bilgi (internet) akışında müthiş gelişmeler yaşanması gibi devrimsel çapta değişmeler olmuştu.
Türkiye bundan yararlanmalı mıydı; bunun dışında mı kalmalıydı?!
Ecevit buna göre eski ‘izolasyonist’ görüşlerini bırakmıştı.
Atatürk’ün de değil otuz yıl, üç dört yıl içinde taban tabana zıt beyanları ve politikaları olmamış mıydı?
Siyaset budur zaten...
Yanlış olan, yosunlu taşlar gibi kalmaktır!
Ecevit, karizmatik kişiliğinin yanında, eski ezberleri aşabildiği için geniş kitlelere ulaşabilmiş ve daima “CHP’nin omurgası”ndan daha başarılı olmuştur.
Ecevit’i rahmetle anıyorum ve Kılıçdar-oğlu’na hatırlamak istiyorum ki, makyaj değişi-mi yetmez, eski ezberlerin dışında geniş tabanlı bir “Yeni CHP”yi inşa etmek başarı için şarttır.