Yüreklerde kök bağlayıp yaşayan Bir güzel ülküdür gönül verdiğim Ezelden ebede müjde taşıyan Bir güzel ülküdür gönül verdiğim...

Ülkücülüğü zimmetine geçiren adamın ülküsü nasıldır acaba?


Yesi’deki kutsal aşkın mayası


Malazgirt’te Alpaslan’ın rüyası


Söğüt’teki has kilimin boyası


Bir güzel ülküdür gönül verdiğim...


Zimmetçi Türk büyüğü(!) ve etrafında kümelenen meşveret oğlanları hangi çeşit ülkü taşıyorlar sinelerinde?


Yunus’layın et-kemiğe bürünen


Selim ruhta Yavuz serdar görünen


Şems misali cümle kirden arınan


Bir güzel ülküdür gönül verdiğim...


Menfaat pisliğine bulaşmamış bir GÜZEL ÜLKÜ esas idealdir...


Bedenlerde Kok Köroğlu yüreği


Depreştikçe yakın eyler ırağı


İman kalesinin bayrak direği


Bir güzel ülküdür gönül verdiğim...


Bir zamanlar o güzel ülkü renklendirirdi ufkumuzu... Ya şimdi???


Riya duygusuyla dolup taşmamış


İlimden irfandan uzaklaşmamış


Benlik çamuruna ayak basmamış


Bir güzel ülküdür gönül verdiğim...


Koçaklama yerine köçeklemeyi tercih edenlere sözüm yoktur...


Her kapıda bir hesaba girmeyen


İnancından zerre taviz vermeyen


Dost alnına kara leke sürmeyen


Bir güzel ülküdür gönül verdiğim...


Bedel ödemiş eski ülkücüler geliyor aklıma... Nevzuhur kriptolar beni ilgilendirmiyorlar...


Mazlumun yoldaşı, zalimin hasmı


Kendine put yapmaz heykeli-resmi


Hak’tır, adalettir, rahmettir ismi


Bir güzel ülküdür gönül verdiğim...


Haykıran, asan, kesen, dağı-taşı düzleyen(???) adamın ülküsü nedir ki?


Bedir’den Bizans’a akıp gelen o


Küfür setlerini yıkıp gelen o


İlahi kaynaktan çıkıp gelen o


Bir güzel ülküdür gönül verdiğim...





Sinan’da estetik, Itri’de ahenk


Sebillerde hayat, kubbelerde renk


Mevlânâ’da ilim, Barbaros’ta cenk


Bir güzel ülküdür gönül verdiğim...


Bu güzel ve ebedi unsurları taşımayan ülkü kimin ülküsüdür acep?


Ülkü demek makam mevki taç değil


Ülkü demek totem, sembol, haç değil


Kul icadı kof ilkeler hiç değil


Bir güzel ülküdür gönül verdiğim...





Taze filiz vermiş Edebali’yle


Çiçeklenmiş Hacı Bayram Veli’yle


Ulubatlı Hasan dahi haliyle


Bir güzel ülküdür gönül verdiğim...


Ve dahi


Şehitlerin kanlarıyla ıslanan


Destan olup maveradan seslenen


Atıf’larla, Said’lerle beslenen


Bir güzel ülküdür gönül verdiğim...


Şiirin 5 kıtasını yazamadım yer darlığından...


Ne yazdımsa inanç, ahlak, örf ile


Postaladım gönül denen zarf ile


Anlatılmaz yirmidokuz harf ile


Bir güzel ülküdür gönül verdiğim...


Ah o candan-serden geçiren mübarek ülkü... Nevzuhurlar ne bilsin güzel ülkünün özelliklerini?


Ülkücülüğü yiyecek bir tutam ot zanneden topuğu kıllı atlara anlatmak hem zor, hem imkânsız...


Ulusalcı, Kemalist ve dünyevi sevdanın saliklerine benim tarif ettiğim ülküyü anlatsanız da anlamazlar...


Yine de, her halü kârda Güzel Ülkü’nün yaşaması için elimizden gelen gayreti esirgemeyelim...


=====================


Toprak süte özenir, taş kavuna özenir


Mısır’ın şerefsizi Firavun’a özenir


Özenmek adettendir, kınamak yoldan çıkma


Derenin kızıl taşı beyaz una özenir.