Bizim “Cemiyet” in “gerçek gazetecilere” herhangi bir katkısının olmadığını biliyoruz...
Abuk sabuk işlerle uğraşıyorlar...
“Defne Joy Foster”ın “bir kısım medya” tarafından harcandığını ifade eden yazımızdan dolayı tarafımızı kınamış olması abuk sabukluklara bir örnek.
Bir başkası da...
Haberi bizden oku:
Adamlar, “Konrad Adenauer Vakfı” denilen “el” örgütünün “katkı”sıyla bir etkinlik düzenliyorlar..
Adı:
“2010 yılı değerlendirme toplantısı.”
Bir meslek kuruluşunun düzenlediği etkinlikte “medya etiği”, “meslektaşların problemleri” gibi konuların ele alınması gerekmez mi?..
Mesela...
“Gariban gazetecilerin emeklilik tarihleri tam ‘beş yıl’ ötelenmişken...
Biz Cemiyet olarak neler yaptık?..
Hükümet üzerinde hangi baskıları uyguladık?..
Sadece gariban gazetecileri etkileyen bu tasarının hayata geçmemesi için ne gibi eylemler gerçekleştirdik?..” meselesinin üzerine gitmesi...
Ve bir durum değerlendirmesinde bulunması gerekmez mi?..
•
Hayır, adamlar bunu yapmadılar...
Peki ne yaptılar?..
Söyleyelim: “Anayasa’yı silah zoruyla değiştirmeye teşebbüs” fiilinin sanıkları olan “sözde gazetecilere” destek amacıyla bir “komisyon” oluşturulması yönünde teklifte bulundular...
Taksim’deki Nippon adlı otelde gerçekleştirilen etkinlikte, Türkiye’nin çeşitli yerlerinden gelen 106 katılımcı “gazeteci örgütü” vardı...
Ve...
Orada, “Ergenekon sanıklarına destek” meselesi birinci sıraya çekildi...
Düşünebiliyor musunuz; bazı medya grupları arasındaki “Bizden atılan adamı çalıştırmak yok!” anlaşmasına bile tepki göstermeyen adamlar, şimdi “Darbe teşebbüsüne yardım ve yataklık”tan yargılanan sözde gazetecilere arka çıkmak için “komisyon” oluşturacaklarmış!.
Neyse ki...
“Gazetecilikten başka bir işle uğraşmayan” meslektaşlarım duruma anında müdahale etti de...
Bu “çirkin platforma” destek veren “örgüt”lerin sayısı 23’te kaldı.
Duruma müdahale edenlerden biri...
Daha doğrusu önde geleni GAP Gazeteciler Birliği Genel Başkanı Zeynel Abidin Kıymaz...
Böyle bir teklifin gündeme gelmesi üzerine, söz isteyen Kıymaz kürsüye çıktı ve...
Son derece çarpıcı bir konuşma yaptı...
Müsaadenizle o konuşmanın geniş bir özetini dikkatlerinize sunmuş olalım:
“Üyelerimizin taziyelerine, düğün, derneklerine ilgi göstermek, karakola, cezaevine düştüklerinde onlara destek olmak tabii ki bizim görevlerimiz arasındadır. Ancak, size üç tane örnek sunacağım: Birinci örnek, gazeteci Hüseyin Üzmez’in Bursa’da 18 yaşından küçük bir kızla beraber olduğu iddiasıyla yargılandığı mahkeme. Dikkat edin, orada bütün meslektaşlarımız mahkeme kapısında, adeta bir linç girişiminde bulundular. İki, Star grubunun sahibi Cem Uzan’ın devlet bankalarının içini boşaltıp fakir fukaranın, yetimin hakkını çuvallara doldurup yurtdışına kaçtığı iddiası ile yargılanması. Üçüncü örnek, basının var olma sebebi olan demokrasiyi ortadan kaldırmak, TBMM’yi görev yapamaz duruma getirmek, Meclis’i lağvetmek, millet iradesini katletmek, silah zoruyla anayasal düzeni değiştirmeye teşebbüs suçlamasıyla yargılanan kişiler.
Şimdi ben bir gazeteci örgütü başkanı olarak, bütün cemiyet başkanlarına diyorum ki, ben de şaşar yanılır, bu üç suçun herhangi birinden yargılanırsam, adliyeye düşersem, hiçbir meslektaşımız adliyeye, karakola gelmesin. Buradan gazeteciler cemiyet başkanlarına çağrıda bulunuyorum: Onlar da bu gibi suçlamalarla yargılanan arkadaşlarımız aklanana kadar uzak kalsınlar. Gazeteci darbeci olamaz, darbeci de gazeteci olamaz!..”
•
Evet...
Kıymaz bunları söyleyince salondaki Ergenekon sanıklarının sempatizanları buz kesti...
Sanıklara destek vermek istememekle birlikte, “Ergenekon şerrinden” çekinen bazı meslek örgütü yöneticilerine de cesaret geldi...
Meslek kuruluşları yöneticilerinin kahir ekseriyeti “Ergenekon sanığı gazeteci(!)lere” destek platformu oluşturulmasına karşı çıktı...
Kıymaz’ı kutlamak...
Ve “böyle bir platform” oluşturulmaya çalışanları da “bu büyük millet”in vicdanına havale etmek gerek!..
Millet sizi bildiği gibi yapsın!..